Ένας μετράει για μένα όσο χιλιάδες, αν είναι άριστος. | Ηράκλειτος

Ιωάννινα, Σεπτέμβριος 2018

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ηράκλειτος: Περί ανθρώπου» του Παπάδη Ι. Δημ.

– Αν και ο λόγος τούτος εδώ υπάρχει πάντοτε, οι άνθρωποι ποτέ δεν τον καταλαβαίνουν ούτε πριν ακούσουν γι’ αυτόν ούτε αφού ακούσουν’ διότι, αν και όλα γίνονται σύμφωνα με τούτον το λόγο, μοιάζουν με άπραγους (αδαείς), παρόλο που αποκτούν πείρα τέτοιων λόγων και πράξεων σαν αυτά που εγώ εκθέτω αναλύοντας το κάθε τι σύμφωνα με τη φύση (το ιδιαίτερο είναι) του και εξηγώντας πώς είναι (την κατάστασή του)’ενώ οι άλλοι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν όσα κάνουν ξυπνητοί, όπως ακριβώς δεν έχουν συνείδηση όσων τους συμβαίνουν στον ύπνο.

– Γι’ αυτό πρέπει οι άνθρωποι να ακολουθούν το ξυνόν, δηλαδή το κοινόν, διότι ξυνός (είναι) ο κοινός. Όμως, αν και ο λόγος είναι κοινός, ζουν οι περισσότεροι σαν να έχουν δική τους φρόνηση.

– Προσπαθούν να εξαγνιστούν (από το αίμα) μιαινόμενοι με άλλο αίμα, όπως αυτός που έχοντας πέσει στη λάσπη, προσπαθεί να ξεπλυθεί με λάσπη. Αυτόν θα τον έπαιρνε για τρελό, όποιος από τους ανθρώπους τον έβλεπε να κάνει κάτι τέτοιο. Και προσεύχονται σε τούτα εδώ τα αγάλματα, όπως θα έκανε κάποιος, αν προσπαθούσε να συνομιλήσει με τους ναούς, αγνοώντας τόσο τη φύση των θεών όσο και των ηρώων.

Advertisement