
photo by EvAr
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είναι ευρέως σεβαστός ως ένας από τους σπουδαιότερους επιστήμονες που έζησαν ποτέ.
Ολόκληρη η εργασία του τείνει σε έναν υπέρτατο στόχο: στην κατανόηση της ενότητας που βρίσκεται κάτω από την πολλαπλότητα της φύσης.
Ο Αϊνστάιν άλλαξε σημαντικά τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας και το σύμπαν. Πέρασε το τελευταίο μισό της ζωής του προσπαθώντας να αναπτύξει μια θεωρία ενός ενοποιημένου πεδίου, μια περιγραφή του ενός πεδίου το οποίο, αισθάνθηκε με σιγουριά, βρίσκεται από κάτω και προκαλεί την ανάδυση όλων των δυνάμεων στη φύση. Επέμενε παρόλη την κριτική των συναδέλφων του φυσικών.
Από πού προέρχεται η πεποίθηση του Αϊνστάιν για την υποκείμενη ενότητα; Τι ήταν αυτό που ώθησε στις επόμενες δεκαετίες τη δουλειά της ζωής του, παρόλη την κριτική και την έλλειψη επιτυχίας;
Ο ίδιος ο Αϊνστάιν μας δίνει μια ένδειξη περί αυτού σε μια επιστολή που έγραψε στην Βασίλισσα Ελισάβετ του Βελγίου (1876-1965), στην οποία περιλαμβάνει το ακόλουθο απόσπασμα:
«Ακόμα, υπάρχουν στιγμές όπου κάποιος αισθάνεται ελεύθερος από την ίδια του την ταύτιση με τα ανθρώπινα όρια και ανεπάρκειες. Σε τέτοιες στιγμές, κάποιος φαντάζεται ότι στέκεται σε κάποιο σημείο ενός μικρού πλανήτη, ατενίζοντας με κατάπληξη τη χρυσή και ακόμα βαθιά συγκινητική ομορφιά του αέναου, του απύθμενου: η ζωή και ο θάνατος ρέουν σε ένα, και δεν υπάρχει ούτε εξέλιξη ούτε πεπρωμένο, μόνο ύπαρξη.»
Εδώ ο Αϊνστάιν περιγράφει εμπειρίες, που προφανώς είχε, μιας υποκείμενης πραγματικότητας της ζωής – όχι μόνο πέρα από χώρο και χρόνο, αλλά πέρα από ζωή και θάνατο, πέρα από εξέλιξη και πεπρωμένο. Και τι εμπειρία είχε σε εκείνο το επίπεδο; «Μόνο ύπαρξη», μας λέει.
Συνεχίστε την ανάγνωση
Μοιράστε γνώση ελεύθερα... Μας ανήκει.
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...