«Εσείς καίτε το κερί κι απ’ τις δυο άκρες. Θα μαραθείτε γρήγορα.» | Στρατή Τσίρκα

Αξιοσημείωτα του βιβλίου «Η Λέσχη» του Στρατή Τσίρκα

– Ο άνθρωπος είναι με τέτoιο τρόπο καμωμένος που όταν εγκωμιάζουν τις αρετές του νομίζει πως τον κατηγορούν επειδή παραλείπουν εκείνες που δεν έχει.

– Γιατί, ναι, όλα είναι καλά. Περιφέρουνται οι εποχές και οι ώρες, οι μέρες και οι νύχτες, τα λουλούδια κι οι καρποί, αυτός είναι ο νόμος, η τάξη’ τα άλλα, οι σπαραγμοί, οι συφορές, οι πόλεμοι, βρίσκουνε τελικά μια θέση και κατασταλάζουν μέσα στην αρμονία των κόσμων και τη γαλήνη. Η ομορφιά του ανθρώπου δέν πεθαίνει’ δε χάνεται αν δε σβήσει κι η ζωή πάνω στη γή.

– Την αγαπούσε μέσα από μια εξωφρενική προοπτική ζωής, αφήνοντας πίσω σχεδόν στωικά, την εφήμερη, τη σάρκινή της ύπαρξη.

– Ίσως, είπα εγώ, να είναι ζήτημα ηλικίας. Ένας νέος είναι φυσικό να τ’ αναγάγει όλα στο θέμα που κυρίως τον απασχολεί: τον έρωτα. Ένας ηλικιωμένος όμως…

– Εδώ στα πόδια του Γολγοθά. Αυτό είναι το μήνυμα. Όσο πιο βαθιά βουλιάξω τόσο πιο δυνατά θα λαχταρήσω τη χάρη του.

– Να σου πω τί καταλαβαίνω εγώ. Πρώτη φορά ένιωσες άντρα να σε γεμίζει ως το λαιμό. Ήσουνα μαθημένη σε μισές μερίδες, λύσσαξες!

– …χτές ήταν πανσέλινος. Έτσι γαντζώνεται η λαϊκή φαντασία από μιά αφορμή για ν’ αλλάξει λίγο τη μονοτονία, να τρυπήσει τα σκοτάδια του βραχνά.

– Μα γνωριστήκαμε με τη βιβλική σημασία της λέξης και τα ρούχα καταλαβαίνετε είναι μάλλον οχληρή λεπτομέρεια.

– Εσείς καίτε το κερί κι απ’ τις δυο άκρες. Θα μαραθείτε γρήγορα.

– Για να καταλάβουμε ποιοί είμαστε πρέπει να πιανόμαστε γερά από τα πράγματα και προσεχτηκά να προχωράμε. Ο μόνος τρόπος να τη ξαναπάρουμε τη ζωή μας σωστά, είναι να τη μάθουμε από το αλφαβήτα, μαζί με κάποιον που δεν ξέρει τίποτα. Μ’ ένα παιδί.

by SearchingTheMeaningOfLife