Χυδαία διαπόμπευση θηλυκών Από εκδικητικά ανδροποιημένα γύναια; Συνεργεία πολλών άγουρων ανδρών Θυμωμένων από ανείπωτη προδομένη φαντασία Ποιος διχασμός λέγεται παιδεία; | SearchingTheMeaningOfLife

Κινήσεις επαναλαμβανόμενες σαν gif
Συνθήματα με λέξεις ίδιες
σαν αυτιστικές
Χυδαία διαπόμπευση θηλυκών
Από εκδικητικά ανδροποιημένα γύναια;
Συνεργεία πολλών άγουρων ανδρών
Θυμωμένων από ανείπωτη προδομένη φαντασία
Ποιος διχασμός λέγεται παιδεία;
Μόνο ως τυφλή κωφάλαλη μπορείς να Αγαπάς ακόμα
Μόνο έτσι μπορείς να μεταποιήσεις αιώνες
Αλλά μπορείς, για το είδος.

 

Περιλαμβάνεται στο ebook «Γραφές» FOR MOBILE (ISBN: 9781005583699)

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com
www.barnesandnoble.com

Advertisement

Ακόμα έρχεσαι;! | SearchingTheMeaningOfLife

photo by ChrisTsik

Σκαρφαλωμένη στον ανηφορικό στενό πέτρινο τοίχο της περίφραξης
Βαδίζω προσεκτικά προς το κλαδί με τα ώριμα κεράσια
«Μην κοιτάς τα πόδια σου!… Κοίτα ευθεία!… Προχώρα προς τα κεράσια!… Κοίτα το στόχο σου!»
Και με ένα σάλτο κατέβηκα, με την φούστα γεμάτη κατακόκκινα κεράσια
Και τα μάγουλα κόκκινα από ντροπή
Όχι για τα κεράσια που έκλεψα… Της γιαγιάς μου ήταν.
Για εσένα που δεν σε ήξερα και τα μοιράστηκα.
Μου έδωσες ένα φιλί στο μάγουλο και είπες «Ευχαριστώ! Είσαι πολύ όμορφη και όταν μεγαλώσεις, θα σε βρώ για να σε παντρευτώ.»
Φωτογράφησα στη μνήμη το λαμπερό σου πρόσωπο.
(Όνομα δεν ανταλλάξαμε)
Ήλθες πολλές φορές απο τότε ως ανάμνηση… και χαμογελώ ακόμα.

[Περιλαμβάνεται στο ebook «Καταφύγιο» FOR MOBILE με ISBN: 9781005964993]

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com
www.barnesandnoble.com

«Έτσι, και η πιο ασήμαντη πράξη σου, όσο κι αν λείπει η πρόθεση, δεν είναι χωρίς κάποιο αντίκρισμα. Θα βρεθούν άνθρωποι να μιλήσουν για σένα, να θυμηθούν, να κλάψουν. Υπάρχει μια ιδιοτέλεια παρηγοριάς στο βάθος…» | Μανόλη Αναγνωστάκη

photo by ChrisTsik

Μανόλη Αναγνωστάκη ο λόγος – απόσπασμα από το Περιθώριο 68 – 69, Πλειάς, Αθήνα 1979:

“Κι όμως εμείς, θέλουμε δε θέλουμε, έχουμε το προνόμιο (και τη μεγάλη ενοχή) να ξεχωρίζουμε ένα κεφάλι από τη στρατιά της ανώνυμης μάζας, με τη μόρφωση που μας δώσανε, με τα γραψίματα μας, με τη θέση μας σε μια κοινωνία που όσο κι αν την αρνιόμαστε, πρόθυμα θα μας ήθελε για εκλεκτά παιδιά της.