Μέσα από μια προσπάθεια εξήγησης του υπαρκτού κόσμου, η φαινομενολογία αποτελεί ένα φιλοσοφικό κίνημα το οποίο βασίζεται στην διερεύνηση των φαινομένων. Δηλαδή των πραγμάτων που γίνονται αντιληπτά ενσυνείδητα. Μέσω των αισθητήριων μηχανισμών και όχι στην ύπαρξη οποιουδήποτε πράγματος, ευρισκόμενου πέρα από τα όρια της ανθρώπινης συνειδητότητας.
Η φαινομενολογία των πάντων:
Μέσα από μια προσπάθεια εξήγησης του υπαρκτού κόσμου, η φαινομενολογία αποτελεί ένα φιλοσοφικό κίνημα το οποίο βασίζεται στην διερεύνηση των φαινομένων. Δηλαδή των πραγμάτων που γίνονται αντιληπτά ενσυνείδητα. Μέσω των αισθητήριων μηχανισμών και όχι στην ύπαρξη οποιουδήποτε πράγματος, ευρισκόμενου πέρα από τα όρια της ανθρώπινης συνειδητότητας.
Λαμβάνοντας ως σημείο αναφοράς την εμπειρία των φαινομένων, που αποτυπώνεται ως συνειδητή εμπειρία, η φαινομενολογία επιχειρεί να εξαγάγει τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της αντιληπτικής διαδικασίας. Καθώς και την οντότητα των εμπειριών μας. Η αφετηρία της ξεκινά από τη Σχολή του Μπρεντανό. Και πιο συγκεκριμένα, από το έργο του φιλόσοφου του 20ου αιώνα, Έντμουντ Χούσερλ. H φαινομενολογική σκέψη έπαιξε καθοριστική σημασία για την ανάπτυξη του υπαρξισμού στη Γαλλία και τη Γερμανία. Όπως διαπραγματεύεται και στα έργα: Του Ζαν-Πωλ Σαρτρ, του Μορίς Μερλώ-Ποντύ και του Μάρτιν Χάιντεγκερ.
Ο Χούσερλ και η απαρχή της φαινομενολογίας

Ο Γερμανός φιλόσοφος, Έντμουντ Χούσερλ ήταν εκείνος που διεύρυνε την θεωρία της φαινομενολογίας. Εξελίσσοντας και θεμελιώνοντας τη, ως έναν αυτόνομο φιλοσοφικό κλάδο του 20ου αιώνα.
Ξεκίνησε, εγκαθιδρύοντας τη σχολή της Φαινομενολογίας. Κινούμενος αντίθετα προς τον θετικιστικό προσανατολισμό της επιστήμης και της φιλοσοφίας της εποχής του. Εκπόνησε κριτικές στις επιδράσεις του ιστορικισμού και του ψυχολογισμού στη λογική. Χωρίς να περιορίζεται στον εμπειρισμό, αλλά θεωρώντας ότι η εμπειρία είναι η πηγή όλης της γνώσης. Επεξεργάστηκε μια μέθοδο φαινομενολογικής αναγωγής, μέσω της οποίας το υποκείμενο είναι δυνατόν να αποκτήσει έμμεση γνώση της ουσίας. Συνεχίστε την ανάγνωση