Νίτσε – Ο Μοναχικός

Κλικ…για αναφορές στον Φρίντριχ Νίτσε

«Σιχαίνομαι ν’ ακολουθώ, σιχαίνομαι και να καθοδηγώ.

Να υπακούω;

Όχι!

Και να κυβερνώ;

Ούτε και τούτο!

Όποιος δεν φοβάται τον εαυτό του, φόβο δεν προκαλεί.

Και μόνον όποιος φόβο προκαλεί, μπορεί να οδηγήσει άλλους.

Σιχαίνομαι ακόμα και να καθοδηγώ τον εαυτό μου!

Advertisement

Με φώς τεχνητό Σε κλαδί πλαστικό… Πώς; Λύνεις σκοτάδια;! | SearchingTheMeaningOfLife

Με φώς τεχνητό
Σε κλαδί πλαστικό… Πώς;
Λύνεις σκοτάδια;!

Περιλαμβάνεται στο ebook «Γραφές» FOR MOBILE (ISBN: 9781005583699)

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com
www.barnesandnoble.com

Η απάτη να χρησιμοποιεί κανείς τα παιδιά (ως αποστολή της ζωής του).

photo by EvAr

 

Στο σημείο αυτό, ένα συχνό και πολύ ενδιαφέρον λάθος γίνεται απ’όσους υποστηρίζουν ότι ο δρόμος και η αποστολή τους είναι “η εκπαίδευση των παιδιών τους”. Περισσότεροι από τους μισούς γονείς συμπεριλαμβάνουν τα παιδιά τους στον σκοπό της ζωής τους. Ζουν για να εκπαιδεύσουν τα παιδιά, να μεγαλώσουν τα παιδιά, να είναι δίπλα στα παιδιά, να τυραννάνε τα παιδιά… Βέβαια, αυτός ο τρόπος σκέψης είναι πολύ λανθασμένος.

[Το λυχνάρι]

Ιωάννινα, Σεπτέμβριος 2018

Είχα τη χαρά το όνειρο να ζήσω
Άλλο όνειρο μετά ν’ αναζητήσω

Και έμαθα από τότε ότι το κακό που μας βρίσκει δεν είναι ποτέ τόσο κακό όσο θα μπορούσε να είναι. |Μάρω Δούκα

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Τα μαύρα λουστρίνια» της Μάρω Δούκα

– Γράφει, λοιπόν, ο Χόμπσμπαουμ ότι τα δημόσια γεγονότα δεν αποτελούν απλώς ορόσημα της ιδιωτικής ζωής αλλά διαμορφώνουν την ίδια μας τη ζωή. Πολύ προτου αισθανθώ αριστερή, ήμουν αριστερή. Και ήμουν αριστερή, γιατί τα δημόσια γεγονότα μπερδεύονταν επίμονα με την καθημερινότητά μου.

– Κι ας διαισθανόμουν ότι οι διεργασίες της γραφής δεν μπορούν να υπαχθούν στη λογική του μαύρου και του άσπρου, ότι η πόρτα που οφείλει να ξεκλειδώσει ένας συγγραφέας δεν ξεκλειδώνει με το κλειδί των προσωπικών επιλογών του και της μεσιανικής διάθεσής του για την ανθρωπότητα, αλλά με την επίπονη προσπάθειά του να εθίζει τη σκέψη του στο συναίσθημα και το συναίσθημά του στη λογική.

– Και αναρωτιόμουν: ο καλύτερος κόσμος που οραματιζόμουν ήταν όντως καλύτερος; Και η Αριστερά; Τι πάει να πει Αριστερά; Αγώνα για την αύξηση του μεροκάματου; Αρκεί αυτό; Και η ζωή; Τί πάει να πει ζωή; Αγώνας για το εξοχικό, για το αυτοκίνητο, για το «σουηδικό σύνθετο»;

Για τα όνειρα ~ Κρισναμούρτι

Μπορεί  ο συνειδητός νους να είναι σε μια τέτοια κοντινή σχέση όλες τις ώρες με το ασυνείδητο,  στη διάρκεια της ημέρας όπως και στη διάρκεια της νύχτας, ώστε  να μην βρίσκεται ποτέ σε αυτή την κατάσταση της σύγχυσης που απαιτεί την προβολή ονείρων;  Σίγουρα, όταν ο συνειδητός νους ξέρει ήδη τις κινήσεις του ασυνείδητου  έτσι που το ασυνείδητο να μην έχει ανάγκη να προβάλλει όνειρα στον συνειδητό νου για να τα ερμηνεύσει, τότε είναι δυνατόν να μην ονειρεύεσαι καθόλου.

Αόρατες σκέψεις /Φανερώνει η τέχνη/ Καρικατούρα πραγματικότητας /Η φαντασία | SearchingTheMeaningOfLife

made by Sofoklis

Για να προτιμήσω
Οφείλω να συγκρίνω
Ασύγκριτος ο λόγος ύπαρξης
Σεβαστό μυστήριο κρύβει
Κάθε πραγματικότητα
Ορατό μόνο σε ποιητές
Αόρατες σκέψεις
Φανερώνει η τέχνη
Καρικατούρα πραγματικότητας
Η φαντασία

Περιλαμβάνεται στο ebook «Γραφές» FOR MOBILE (ISBN: 9781005583699)

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com
www.barnesandnoble.com

Καμιά νιφάδα δε μοιάζει με την προηγούμενη Κανένα μέλλον δε μοιάζει με το παρελθόν |by SearchingTheMeaningOfLife

[photo: Προς Ιωάννινα ~ Ιανουάριος 2019]

Ζείς τη στιγμή; |by SearchingTheMeaningOfLife

Καμιά νιφάδα δε μοιάζει με την προηγούμενη
Κανένα μέλλον δε μοιάζει με το παρελθόν
Κι αν στον ενθουσιασμό μου για το πρώτο χιόνι… Εκνευρίστηκες!
Κι αν τη χαρά της σημερινής λευκότητας δε μοιράστηκες… Ξεχάστηκες!
Καμιά στιγμή αληθινά δε γνοιάστηκες!
Μετράς τις ώρες και αυτές προσπερνάνε
Μαζί τις πύλες πότε περνάμε;
Τυλίγομαι κουβέρτα λέξεων… Θερμό καταφύγιο!
Με νήματα πλεγμένη απ’τις ενοχές σας
Κανείς από παγωνιά απόγνωσης νεκρός
Έρχεται ο ήλιος κι είναι αδερφός

[Περιλαμβάνεται στο ebook «Καταφύγιο» FOR MOBILE με ISBN: 9781005964993]

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com
www.barnesandnoble.com

Σενέκας: Η ζωή είναι σύντομη, αν δεν τη ζεις

photo by EvAr

Ο ρήτορας και φιλόσοφος Λούκιος Ανναίος Σενέκας (4 π.Χ.- 65) αποτελεί μοναδική περίπτωση στην ιστορία της φιλοσοφίας. Η ζωή του, τα έργα του, ο θάνατος του συγκρούονται μεταξύ τους δημιουργώντας μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα φιλοσόφου. Υπήρξε ένας από τους πλουσιότερους φιλοσόφους, καθώς, παρότι Στωικός, απέκτησε περιουσία (300 εκατομμύρια σηστέρτιους από τόκους σε δάνεια στην Ιταλία και τις επαρχίες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας) επωφελούμενος από τη θέση που κατείχε στην αυλή του αυτοκράτορα Νέρωνος, του οποίου υπήρξε δάσκαλος και σύμβουλος. Ο Νέρων όμως δεν ήταν μόνο μαθητής του, αλλά και δολοφόνος του. Το 65 διέταξε τον θάνατο του Σενέκα, δίνοντάς του ταυτόχρονα την επιλογή να αυτοκτονήσει, την οποία ο φιλόσοφος ακολούθησε.

Ωστόσο, τα γραπτά του αναμφίβολα αποτελούν φιλοσοφικά κείμενα αντάξια ενός ρήτορα που έμελλε να μείνει στην Ιστορία ως ένας από τους σημαντικότερους Στωικούς φιλοσόφους, ανάμεσα στον αυτοκράτορα Μάρκο Αυρήλιο και τον δούλο Επίκτητο. Το ηθικό του δοκίμιο «Περί της συντομίας της ζωής» (De Brevitate Vitae) μια επιστολή με παραλήπτη τον πεθερό του Παυλίνο (Paulinus) αποτελεί ένα από τα γνωστότερα έργα του όπου με ρητορική καλαισθησία παροτρύνει τον αναγνώστη της εποχής του Νέρωνος (αλλά και της σημερινής) να εκτιμήσει τον χρόνο του: «Θυμήσου και συλλογίσου, όποτε είχες ένα συγκεκριμένο σχέδιο στη ζωή σου, πόσο λίγες μέρες πέρασες όπως τις είχες σχεδιάσει, πόσες φορές ήσουν πράγματι διαθέσιμος για τον εαυτό σου, πότε το πρόσωπό σου είχε τη φυσική του έκφραση, πότε το μυαλό σου ήταν ατάραχο, τι έργο έχεις τέλος πάντων ολοκληρώσει σε μια τόσο μακρά ζωή, πόσοι ήταν εκείνοι που σου απέσπασαν ένα τμήμα από την ζωή σου όταν εσύ δεν ήξερες ακόμα τι έχανες, πόσο μέρος της ζωής σου ξόδεψες σε άσκοπη λύπη, σε ανόητη χαρά, σε άπληστη επιθυμία, σε συμβατικές συζητήσεις και, τελικά, πόσο λίγο μέρος από τον εαυτό σου σου έχει απομείνει· και τότε θα καταλάβεις ότι πεθαίνεις πολύ πριν από την ώρα σου». (Σενέκας, Περί της συντομίας της ζωής, ΙΙΙ)

[Φύση του Έρωτα]

[Φύση του Έρωτα]

Όταν τα ερωτηματικά της ψυχής
εναρμονίζονται με τις βουβές ανησυχίες της σάρκας