Ο Άρθουρ Σοπενχάουερ δεν δίστασε να μελετήσει τα θεμελιώδη ζητήματα της ζωής. Η πιο τολμηρή του φιλοσοφική διερεύνηση ήταν η εξερεύνηση του σεξουαλικού πάθους, ένα θέμα που το απέφευγαν ως τότε οι φιλόσοφοι.
Ξεκινά τη διαπραγματευσή του μ ένα εξαιρετικό επιχείρημα για τη δύναμη και την καθολική παρουσία του σεξουαλικού ενστίκτου.
Μετά την αγάπη για τη ζωή, το σεξ αποδεικνύεται το ισχυρότερο και το πιο ενεργό κίνητρο διεκδικώντας αδιάκοπα τις μισές δυνάμεις και σκέψεις του νεότερου μέρους της ανθρωπότητας. Είναι ο τελικός στόχος σχεδόν κάθε ανθρώπινης προσπάθειας. Έχει αρνητική επίδραση στις πιο σημαντικές υποθέσεις, διακόπτει κάθε ώρα τις πιο σημαντικές ασχολίες, και μερικές φορές σαστίζει για καιρό τα μεγαλύτερα ανθρώπινα πνεύματα… το σεξ είναι πραγματικά το αόρατο σημείο κάθε δράσης και συμπεριφοράς, και ξεπετιέται οπουδήποτε, παρ’ όλα τα παραπετάσματα με τα οποία το κουκουλώνουμε. Είναι αιτία πολέμου, αλλά και στόχος και αντικείμενο της ειρήνης,… είναι ανεξάντλητη πηγή ευφυολογημάτων, κλειδί για κάθε υπαινιγμό, είναι το νόημα κάθε μυστηριώδους νύξης, κάθε άρρητης προσφοράς, κάθε κλεμμένης ματιάς. Είναι στη σκέψη των νέων αλλά συχνά και των γέρων, αυτό σκέφτονται κάθε στιγμή οι ακόλαστοι, κι αυτή τη φαντασίωση επαναλαμβάνουν συνεχώς στο νου τους παρά τη θέλησή τους οι ενάρετοι.