Η γοητεία της “σαγήνης”

Elia, Chalkidiki, Hellas 2019 [photos by DesPin]

Της Μαρίας Μπασιαρούδη, Φιλολόγου

«Αυτή είναι μια πολύ σαγηνευτική γυναίκα»! Με τη φράση αυτή εννοούμε ότι η εν λόγω γυναίκα σαγηνεύει, γοητεύει με την ομορφιά της, την ιδιοσυγκρασία της, την προσωπικότητά της, προκαλώντας μια ακατανίκητη έλξη γι’ αυτήν, ώστε να «χάνεται» ο κόσμος που γνωρίζουμε, σαν να πιανόμαστε στα δίχτυα της αδυνατώντας πλέον να της ξεφύγουμε. Τα δίχτυα όμως με τη μεταφορική έννοια, ή μήπως με την κυριολεκτική;

Advertisement

Αν μιλώ για μένα μ’ αλλότριους Αδυναμίες εκθέτω σαφώς Με νιώθουν σε όλα ευάλωτο Να μ’ αδικήσουν μπορούν τελικώς | SearchingTheMeaningOfLife

Fire Sculptures by Johnny Di

Παρτίδα σκάκι αδιέξοδη
Να θες να νικάς εαυτό
Αγκαλιά με τον μαύρο αντίπαλο
Όσα όμορφα ονειρευτήκαμε
Να συμβούν με εμένα εδώ

[Άλλο κρυφτό]

[Άλλο κρυφτό]

Μετρώ ως το εξήντα ανά πέντε
Και ανακαλύπτω της φύσης τους ευσεβείς
Ήταν πολλοί, λίγοι όμως μείνανε

Το κουτσομπολιό είναι η χειρότερη μαύρη μαγεία, επειδή αποτελείται από καθαρό δηλητήριο

Το κουτσομπολιό είναι η χειρότερη μαύρη μαγεία, επειδή αποτελείται από καθαρό δηλητήριο. Μάθαμε πώς να κουτσομπολεύουμε μέσω κάποιας συμφωνίας. Όταν ήμαστε παιδιά, ακούγαμε τους μεγάλους να κουτσομπολεύουν ασταμάτητα γύρω μας, εκφράζοντας ανοιχτά τη γνώμη τους για διάφορους άλλους ανθρώπους.

Είχαν κάτι να πουν ακόμη και για άτομα εντελώς άγνωστα. Με τις γνώμες αυτές μεταφερόταν το συναισθηματικό δηλητήριο από τον έναν στον άλλον κι εμείς μάθαμε ότι αυτός είναι ο φυσιολογικός τρόπος επικοινωνίας.

Το κουτσομπολιό έχει γίνει η βασική μορφή επικοινωνίας στην ανθρώπινη κοινωνία. Το χρησιμοποιούμε για να νιώσουμε κοντά ο ένας στον άλλον, επειδή αισθανόμαστε καλύτερα βλέποντας ότι υπάρχουν και άλλοι που υποφέρουν όσο εμείς. Εκείνοι που βασανίζονται στην κόλαση δεν θέλουν να είναι μόνοι. Ο φόβος και η οδύνη αποτελούν βασικά συστατικά του ονείρου του πλανήτη: είναι τα μέσα με τα οποία το όνειρο μας κρατάει δέσμιους.

Αν παρομοιάσουμε το ανθρώπινο μυαλό μ έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, τότε το κουτσομπολιό θα μπορούσε να συγκριθεί μ’ έναν ιό. Ένας τέτοιος ιός είναι γραμμένος στην ίδια γλώσσα με όλους τους υπόλοιπους κώδικες του υπολογιστή, έχει, όμως, επιζήμια πρόθεση. Ο βλαβερός αυτός κώδικας εγκαθίσταται στο πρόγραμμα του υπολογιστή σας εκεί που δεν το περιμένετε και, συνήθως, χωρίς να το γνωρίζετε. Ύστερα απ’ αυτή την εισβολή, ο υπολογιστής σας δεν λειτουργεί όπως πριν ή παύει να λειτουργεί τελείως, επειδή οι κώδικές του περιπλέκονται, στέλνοντας αναρίθμητα αντικρουόμενα μηνύματα.

Η εφεύρεση του Ανθρώπου

Ιωάννινα ~ Ιούνιος 2019

Γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης (τούτες οι σκέψεις είναι για τον πατέρα μου)

Είναι μερικές ιδέες μεγάλες αφ’ εαυτού τους. Γράφει ο καθηγητής Λιαντίνης: «Έχω τη γνώμη πως μπροστά στην ελληνική αρετή οι άνθρωποι πισωπατούν, από τη στιγμή που αρχίζουν να την κατανοούν σε βάθος. Κι αυτό, γιατί δεν υποφέρει ο άνθρωπος τη διαμαντένια σκληρότητα της φύσης. Το τρομερό του ωραίου, που λένε οι ποιητές»[Ο ΝΗΦΟΜΑΝΗΣ – Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΕΦΕΡΗ | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, εκδ. ΒΙΒΛΙΟΓΟΝΙΑ, 2007]. Ο Όμηρος, αντιλαμβανόμενος (πώς και) πως ο άνθρωπος μπορεί να γίνει Άνθρωπος αν καλλιεργηθεί όπως το γόνιμο χωράφι, έπιασε στα άγρυπνα χέρια του την αμαρτία και την απιστία, την περιέργεια και τη φαντασία, το ζώο και την πείνα μα και την αλήθεια και την ελπίδα, την επιμονή, την ηδονή και το θάνατο και την ζωφόρα ψυχή κι έπλασε εκείνο που ο ποιητής έστιψε μέσα σε δυο στίχους, το Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού. Έπλασε τον Άνθρωπο, τον εφηύρε, μαρτύρησε ακόμα και στις άγονες πέτρες το μυστικό και το μεγαλείο του και μαζί με τον Προμηθέα τον χάρισε για να γίνει κτήμα ολόκληρης της ανθρωπότητας για να μην ξεχνά να φέγγει.

Ο άνθρωπος υπήρχε μέχρι τις μέρες του Ομήρου, ίσως όμως χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει πως πίσω από την όψη του ανδρός κρύβεται κάτι βαθύτερο και δυνατότερο κι από τον ήλιο ακόμα που σβήνει το σκοτάδι. Πως στις φλέβες του κυλάει ουσία θεών παντοδύναμων που μπορούν να του χαρίσουν δύναμη είτε καταστροφής είτε δημιουργίας. Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει θηρίο ή γιατρός που προσφέρει ίαση, δογματικός που βλέπει μέσα σε μια μαύρη τρύπα ή ελεύθερος φωτοδότης που με τη δύναμη της φαντασίας σπρώχνει τον κόσμο προς τα εμπρός. Αυτό ακριβώς έκανε ο Όμηρος, κι ας μην το διδάσκουν στα σχολεία, πήρε τον εφήμερο άνθρωπο και τον έκανε αιώνιο.

[Ξανά ξανά ηρεμούν]

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

Είναι ο εγωισμός σου ψηλός σαν τα βουνά
Για τον ίσκιο στις λίμνες συγνώμη δεν ζητάς
Μα αυτές θέλουν και πάλι να χωρούν

[Καθρέφτης Αγάπης Σύμπαντος]

Zoo Βουδαπέστη Ιούλιος 2018

Με πιο πρόσωπο έπλασα τον κόσμο; Δεν θυμάμαι!
Πέρασα πολλά από τότε και ξέχασα. Όμως τον Αγαπώ!

Περιέχεται στο ebook «Ασκήσεις νοήματος» FOR MOBILE (ISBN: 9780463934678)

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com

Ο βαθμός ομορφιάς που βλέπουμε μετρά πόση θεϊκή ενέργεια δεχόμαστε μέσα μας. | James Redfield

photo by DesPin

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Το μυστικό της Σαμπάλα» του James Redfield

– Ναι. Όταν περιμένουμε να συμβεί κάτι, βοηθάμε να συμβεί- είτε αυτό το κάτι είναι καλό είτε είναι κακό, και είτε το περιμένουμε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Η προσευχή μας είναι μια ενέργεια ή μια δύναμη που ακτινοβολείται από μας προς όλες τις κατευθύνσεις. Στους περισσότερους ανθρώπους που σκέφτονται με συνηθισμένο τρόπο αυτή η δύναμη είναι πολύ αδύναμη και αντιφατική. Σε άλλους όμως, σε ανθρώπους που πετυχαίνουν πολλά στη ζωή τους, και που είναι πολύ δημιουργικοί και επιτυχημένοι, αυτό το πεδίο ενέργειας είναι δυνατό αν και συνήθως εξακολουθεί να είναι μη συνειδητό. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους έχουν ισχυρό πεδίο επειδή έχουν μεγαλώσει σ’ ένα περιβάλλον όπου έμαθαν να περιμένουν την επιτυχία, και λίγο-πολύ την παίρνουν σαν κάτι δεδομένο.

– «Αλλά έχω μάθει πώς να εισπνέω την ομορφιά γύρω μου για να αναζωπυρώνω το συναίσθημα«.

Deepak Chopra: Η αληθινή δύναμη έρχεται από τον Εαυτό, όχι από το εγώ

Το εγώ δεν είναι αυτό που είστε πραγματικά. Το εγώ είναι η εικόνα που έχετε πλάσει για τον εαυτό σας. Είναι η κοινωνική σας μάσκα, ο ρόλος που παίζετε.

 

Αυτή η κοινωνική σας μάσκα ζει και μεγαλώνει με την επιδοκιμασία. Επιθυμεί να ελέγχει και να τρέφεται από την εξουσία, μιας και ζει μέσα στο φόβο.

Μη θαμπώσεις, μην παραλάμψεις Ό,τι ψεγάδι εσύ βλέπεις, για μένα μικρό | SearchingTheMeaningOfLife

Είσαι το άστρο το πιο λαμπερό
Στο δικό μου σκοτεινό ουρανό
Μη θαμπώσεις, μην παραλάμψεις
Ό,τι ψεγάδι εσύ βλέπεις, για μένα μικρό
Μίλα φιλικά, μέχρι να νιώσεις δυνατό