ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ~ ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Ιωάννινα ~Ιούνιος 2019

ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Εσύ δε θα μου πεις ευχαριστώ,
όπως δε λες ευχαριστώ στους χτύπους της καρδιάς σου
που σμιλεύουν το πρόσωπο της ζωής σου.

Κβαντική Πραγματικότητα: Το απεριόριστο δυναμικό που υπάρχει μέσα στα πάντα …

Οι νομπελίστες φυσικοί έχουν αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας πως ο φυσικός κόσμος είναι ένας τεράστιος ωκεανός ενέργειας η οποία εμφανίζεται κι εξαφανίζεται μέσα σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, ξανά και ξανά …

Τίποτα δεν είναι συμπαγές. Αυτός είναι ο κόσμος της Κβαντικής Φυσικής …

Έχουν επίσης αποδείξει πως οι σκέψεις είναι αυτές που δημιουργούν και κρατούν σε ύπαρξη αυτό το ενεργειακό πεδίο που αλλάζει συνεχώς, φτιάχνοντας τα «αντικείμενα» που βλέπουμε …

Γιατί λοιπόν βλέπουμε έναν άνθρωπο αντί για μια λαμπερή ενέργεια ;

Σκεφτείτε το φιλμ μιας ταινίας. Η ταινία είναι μια συλλογή από 24 καρέ το δευτερόλεπτο. Κάθε καρέ διαχωρίζεται από τα διπλανά του με ένα κενό. Όμως, λόγω της ταχύτητας με την οποία το κάθε καρέ αντικαθιστά το προηγούμενο, τα μάτια μας ξεγελιούνται και νομίζουμε πως βλέπουμε μια συνεχόμενη, κινούμενη ταινία …

Κι όσο στα στενά πια δε χωρώ… Σε συγχωρώ! Σε συγχωρώ! | SearchingTheMeaningOfLife

Σιδηρόκαστρο 2020

Οι οφειλές πέρα απ΄ τη μνήμη
Πόλης αγρίμι. Τείχη δε συγχωρεί.
Λαθραία «πρόσθετα» νοστιμίζουν
Σαν καρυκεύματα π΄ οδηγούν με οσμή

[Λούκυ Λουκ]

Kerkini, Serres Hellas 2019 ~ photo by ChrisTsik

Φτωχέ και μόνε καουμπόη
σε μια πόλη δε μένεις
τα άνθη σου χαρίζεις

Friedrich Nietzsche – Ευγένεια, χυδαιότητα, χαμένη αξιοπρέπεια

photo by ChrisTsik

«Η ευτυχία μου: Από τότε που κουράστηκα να γυρεύω, έμαθα να βρίσκω. Από τότε που κάποιος άνεμος μου εναντιώθηκε, ταξιδεύω με όλους τους ανέμους». Φρίντριχ Νίτσε.

Πάντα βρίσκω όλους τους ανθρώπους, όπως κι αν τους κοιτάζω, με καλοσύνη ή κακία, να φροντίζουν για ένα πράγμα: Πως να εξυπηρετήσουν τη συντήρηση του είδους. Και φροντίζουν γι’ αυτό, όχι από αγάπη για το είδος, αλλά γιατί δεν υπάρχει μέσα τους τίποτα παλιότερο, δυνατότερο, ανέλεκτο και πιο ακατανόητο από αυτό το ένστικτο, γιατί είναι αλήθεια πως το ένστικτο αυτό, είναι στην κυριολεξία η ουσία του είδους μας, η ουσία του κοπαδιού μας.

Παρ’ όλο που τα καταφέρνουμε αρκετά γρήγορα μπορώ να πω, με τη συνηθισμένη φυσικά μυωπία μας, να ξεχωρίζουμε από απόσταση πέντε βημάτων τους ομοίους μας, σε χρήσιμους και σε άχρηστους, σε καλούς και σε κακούς ανθρώπους, ωστόσο αν καθίσουμε και τα βάλουμε κάτω και κάνουμε έναν απολογισμό και σκεφτούμε το γενικό σύνολο αυτού του ξεχωρίσματος, καταλήγουμε σε μια φοβερή δυσπιστία. Δεν μας ικανοποιεί το ξεχώρισμα, δεν είμαστε σίγουροι και στο τέλος τα παρατάμε.

Στο κάτω κάτω της γραφής, ίσως ο πιο άχρηστος, ο πιο βλαβερός άνθρωπος να είναι ο πιο χρήσιμος για τη συντήρηση του είδους. Γιατί ο άνθρωπος αυτός -ο βλαβερός- συντηρεί στον εαυτό του ή στους άλλους ανθρώπους, διάφορα ένστικτα που χωρίς αυτά η ανθρωπότητα θα είχε εδώ και πολύ καιρό αποχαυνωθεί και διαφθαρεί…

[Ο Μακεδόνας]

photo by DesPin

[Ο Μακεδόνας]

Ποια ηδονή σε έκανε Μακεδόνα;
Ποιά οδύνη σε έθεσε στο φως;

[Έμπνευση από το βιβλίο «ΟΙ ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ» του Γεωργίου Βογιατζή]

Περιέχεται στο ebook «Ασκήσεις νοήματος» FOR MOBILE (ISBN: 9780463934678)

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com

«Στα θερμοκήπιά μου δεν μπαίνει άλλος κανείς παρά μόνο εγώ κι εκείνος που τα φροντίζει.»~Γκυ Ντε Μωπασάν

made by Sofoklis

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ο Οξαποδός» του Γκυ Ντε Μωπασάν

– Μακάρι να ήμουν νεκρός, αν ήξερα οτι κάποιος με σκέφτεται, όπως σκέφτομαι εγώ εκείνον.

– Ο Μωπασάν δεν τρέφει καμίαν αυταπάτη. Είμαστε δέσμιοι ενός τυφλού μηχανισμού που μας γεννά και μας θανατώνει. Κι η μόνη διέξοδος του ανθρώπου απ’ αυτή τη φυλακή, το ανήλιαγο υπαρξιακό βάραθρο, το μόνο του καταφύγιο δεν είναι άλλο απ’ τον εκούσιο θάνατο ή την τρέλα.

Καλύτερα για εμάς να φεύγουμε από όπου δεν μας υπολογίζουν…

photo by DesPin

Όταν ξαφνικά συνειδητοποιείς πως βρίσκεσαι σε μία σχέση είτε φιλική είτε ερωτική στην οποία δεν έχεις πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά πολύ πιθανό ρόλο κάποιου κομπάρσου… Όταν ξαφνικά συνειδητοποιείς πως δεν σε υπολογίζουν, δεν σχεδιάζετε μαζί τα  μελλοντικά σας πλάνα, όταν δεν σε σέβονται και στο τέλος μπορεί να μην σε εκτιμάνε και να μην σε αγαπούν…

Όταν εσύ υπομένεις την σχέση όπως έχει μεταλλαχτεί, συνεχίσεις να προσφέρεις και αρχίσεις να αναρωτιέσαι τι έχεις κάνει λάθος και άλλαξε η επαφή που είχατε με τον φίλο ή τον σύντροφο σου… Όταν ρίχνεις ευθύνες μόνο στον εαυτό σου και δεν διανοείσαι ότι μπορεί ο άλλος να άλλαξε ή να ψάχνει άλλα πράγματα από αυτά που εσύ προσφέρεις…

Η μέγιστη ηδονή της γκρίνιας.

photo by DesPin

Υπάρχει μια κοφτή και καθαρή, σαν όμορφος κρύσταλλος, κουβέντα του Αριστοτέλη, που συμβουλεύει: «Πίσω από κάθε πόνο σου, στέκει ένα λάθος σου».

Και από την άλλη συμπληρωματικά, η καλοσυνάτη εξυπνάδα του Γέροντα Παϊσιου να λέει: «Να ζητάτε από τον Θεό, αφού εσείς έχετε εξαντλήσει το ανθρωπίνως δυνατό, για την υπόθεσή σας… Με λεβεντιά να πηγαίνετε στον Θεό, όχι σαν κλαψιάρηδες ζήτουλες».

Osho: Νιώθεις ένταση επειδή απορρίπτεις τον εαυτό σου

photo by StavTsik

Η πηγή από την οποία προέρχονται όλες οι εντάσεις είναι το να θέλεις να γίνεις κάποιος.

Πάντοτε προσπαθείς να γίνεις κάποιος. Κανένας δεν νιώθει άνετα με τον εαυτό του, έτσι όπως είναι. Δεν αποδέχεται τον εαυτό του, τον αρνείται και θεωρεί ότι κάτι άλλο είναι το ιδεώδες, το οποίο και πρέπει να γίνει.

Η βασική ένταση βρίσκεται πάντοτε ανάμεσα σε αυτό που είσαι και σε αυτό που θέλεις να γίνεις. Η ένταση σημαίνει ότι δεν είσαι ευχαριστημένος με αυτό που είσαι και λαχταράς να γίνεις αυτό που δεν είσαι. Η ένταση έχει προκληθεί ανάμεσα σε αυτά τα δυο. Δεν έχει σημασία αυτό που επιθυμείς να γίνεις. Αν θέλεις να γίνεις πλούσιος, διάσημος, δυνατός, ή ακόμα αν θέλεις να ελευθερωθείς, να γίνεις θεϊκός, αθάνατος, αν λαχταράς τη λύτρωση, ακόμα και τότε, η ένταση θα βρίσκεται εκεί.