«Να ζεις μόνος ή μέσα σε μια στενή σχέση;»

Ο Ρ. Λ., είπε ότι είχε έρθει για να συζητήσουμε γύρω από ένα πολύ προσωπικό του πρόβλημα και έλπιζε να μην με πειράζει. Στην αρχή, το βρήκε δύσκολο να μιλήσει για τον εαυτό του και το πρόβλημά του, οπότε μιλήσαμε για διάφορα γενικά ζητήματα και μετά από λίγο, γλίστρησε σε σιωπή. Σύντομα, άρχισε σιγά-σιγά να μιλάει για τη ζωή του και τις δυσκολίες του. Εξήγησε ότι είχε παντρευτεί τρεις φορές, και ότι ο τρίτος του γάμος πήγαινε κι αυτός για διάλυση, κι ίσως έπαιρνε και τρίτο διαζύγιο. Ήταν βαθιά στενοχωρημένος γιατί ένοιωθε ότι το λάθος ήταν δικό του, αλλά δεν ήξερε πού βρισκόταν η αιτία των ατυχιών του. Εάν δεν έβρισκε την αιτία σκεφτόταν ότι θα είχε πάντα δυσκολίες με όλες τις σχέσεις του. Δεν ήθελε να πάρει διαζύγιο, αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, προχωρούσε προς αυτή την κατεύθυνση, όπως με τους δύο προηγούμενους γάμους του.

Είπα ότι για να ζεις μόνος σου – ή μόνη σου – χρειάζεται υψηλός βαθμός νοημοσύνης. Χρειάζεται έντονη και άγρυπνη παρατηρητικότητα, βαθιά επίγνωση και κατανόηση, για να αποφύγεις τον ερχομό της δυσκαμψίας του νου και της καρδιάς, κι εκείνες τις ιδιόμορφες τάσεις που φέρνουν εσωτερική φτώχεια και μάταιη θλίψη. Το να ζεις μόνος σου είναι πολύ δύσκολο· χρειάζεται γρήγορη ευλυγισία και προσαρμοστικότητα και τη σοφία της αυτογνωσίας. Δεν υπάρχει κανείς που να λειτουργεί σαν καθρέφτης σου για να σε «αποκαλύπτει»· μέσα στους τοίχους της απομόνωσης δεν υπάρχει καθρέφτισμα, αλλά σου έρχεται πίσω, σαν ηχώ, η φωνή του «εγώ» σου. Είναι δυσκολότερο, πιο επίπονο να ζεις μόνος σου· υπάρχουν μεγαλύτερες παγίδες σ’ αυτό απ’ ότι στη ζωή μιας μόνιμης στενής σχέσης. Αλλά η σχέση είναι σύγκρουση, πόνος με περαστικές χαρές, με κυριαρχία και υποχωρήσεις. Είναι κάτι που πρέπει να κατανοηθεί· όχι να διαμορφωθεί και να καθοδηγηθεί, αλλά να κατανοηθεί και όχι στενά, αλλά πλατιά. Το να ζεις σημαίνει να έχεις σχέσεις και η ζωή έχει πόνο. Θέλουμε να αποφύγουμε τον πόνο με κάθε τρόπο, αλλά αν τον κατανοήσουμε υπάρχει πιθανότητα να τον υπερβούμε. Η σχέση, δεν είναι μία διαδικασία αυτοανακάλυψης; Μπορεί να μην σου αρέσει αυτό που βλέπεις, αλλά ο συνετός άνθρωπος το εξετάζει προσεκτικά, δεν το αποφεύγει, δεν το κουκουλώνει. Οι περισσότεροι από μας αποστρεφόμαστε και δυσφορούμε να αποκαλυπτόμαστε και καθώς η φύση μιας σχέσης είναι να μας δείχνει, αναπόφευκτα φέρνει πόνο και δυσφορία. Προσπαθούμε να αποφύγουμε αυτό το οδυνηρό φανέρωμα, και όταν γίνει πολύ απειλητικό και οδυνηρό, αλλάζουμε τη σχέση μας. Ζητάμε να βολευτούμε μέσα σε μια σχέση, πράγμα που σημαίνει: καμία αποκάλυψη του τι είμαστε∙ δεν θέλουμε να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Όλη η ζωή έχει ένταση και είναι μέσα σ’ αυτή την ένταση που έρχονται οι αληθινές ενδείξεις τού τι είμαστε. Αλλά θέλουμε η σχέση να είναι ήσυχη, να μας αποβλακώνει, να μας αναισθητοποιεί για να αντιμετωπίζουμε τις καθημερινές μας ασχολίες που δεν έχουν καμιά δημιουργικότητα, είναι βαρετές και ανώφελες. Σε μια σχέση λαχταρούμε να νοιώθουμε ασφάλεια, σιγουριά, κάτι στο οποίο δεν υπάρχει κατανόηση, δεν υπάρχει αγάπη.

Ο Ρ. Λ., απάντησε ότι ήθελε γαλήνη και όχι συγκρούσεις από τις οποίες είχε αρκετές εκτός οικογένειας. Ο κόσμος της δουλειάς του ήταν ανταγωνιστικός, με όλους εκεί να παλεύουν ποιος θα ανέβει και να μην υποβιβαστεί. Ήθελε ησυχία και ευτυχία στις κοντινές του σχέσεις.

Απάντησα ότι, ίσως, να είχε λάθος επάγγελμα που του δημιουργούσε άχρηστη πάλη και ανησυχία απ’ όπου προσπάθησε να δραπετεύσει μέσα σε μια ειρηνική σχέση. Δεν ήθελε μια σχέση με εντάσεις και προστριβές, που απαιτούσαν προσαρμογή, συμμόρφωση, αλλά μία μάλλον εύκολη και ναρκωμένη ζωή στο σπίτι, για την οποία η γυναίκα του ίσως είχε αντιρρήσεις. Αν σ’ ένα γάμο η γυναίκα και ο άντρας θέλουν να δραπετεύουν από την πραγματικότητα της σχέσης, τότε μπορεί η ζωή στο σπίτι να γίνεται ευχάριστη και απολαυστική, αλλά αυτό δεν λύνει κανένα πρόβλημα. O επισκέπτης, έπρεπε είτε να αλλάξει επάγγελμα και να κερδίζει τη ζωή του με σωστό τρόπο ─ έναν τρόπο που θα τον έβρισκε, αν ήθελε να παραμερίσει την πλεονεξία και την επιθυμία για δύναμη. Αν δεν ήταν ικανός γι’ αυτό, το επάγγελμά του θα απορροφούσε όλη την ενέργεια της σκέψης του και δεν θα είχε χρόνο και σκέψη να αναλογιστεί τις βαθύτερες επιπτώσεις της σχέσης του.

Όλη η ζωή είναι σχέσεις και οι σχέσεις είναι ο δρόμος της αυτογνωσίας και της απελευθέρωσης από τη θλίψη. Εάν δεν θέλει να κατανοήσει το νόημα των σχέσεων, τότε θα πρέπει να πληρώσει γι’ αυτό. Δεν υπάρχει φυγή από τη θλίψη· αν το κάνει θα τον τσακώσει.

Σε μια σχέση, οι τρόποι που ακολουθεί ο εαυτός αποκαλύπτονται για να μελετηθούν, να κατανοηθούν και να ξεπεραστούν. Χωρίς το ξεπέρασμα του εαυτού, θα υπάρχουν πάντα άγνοια και βάσανα. Για να κατανοηθεί η σχέση, πρέπει να υπάρχει υπομονή· όχι βιαστικά συμπεράσματα, αλλά συνετή διαθεσιμότητα κριτικής. Μέχρι να κατανοήσει κανείς το πλήρες νόημα της σχέσης του, το να δημιουργήσει απλώς μια καινούρια σχέση σημαίνει ότι συνεχίζει να βασανίζεται κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Εκείνο που δεν κατανοήθηκε και δεν ολοκληρώθηκε, θα επαναληφθεί ξανά και ξανά μέχρι να γίνει αυτό· ό,τι και να κάνεις δεν υπάρχει φυγή απ’ αυτό.

Ο επισκέπτης έδειχνε προβληματισμένος και ανήσυχος όταν έφυγε, αλλά παρ’ όλα αυτά υπήρχε ένα αδύναμο φως κατανόησης. Μετά από λίγο καιρό ξανάρθε· είπε ότι άλλαζε τα μέσα βιοπορισμού του παρ’ όλες τις σοβαρές δυσκολίες και φασαρίες στο σπίτι επειδή θα κέρδιζε πολύ λιγότερα, αλλά ήταν αρκετά για τις ανάγκες τους. Επίσης, είπε ότι άρχιζε να κατανοεί τι εννοούσα λέγοντας «σχέση» και έλπιζε ότι κάτι θα βγει απ’ αυτό. Πρόσθεσε ότι έπαιρνε πια τη ζωή του στα σοβαρά και, πράγμα παράξενο, παρόλο που δεν είχε πει τίποτα στην προηγούμενη επίσκεψή του, είχε βάλει καλά μέσα στο κεφάλι του να σταματήσει να πίνει, πράγμα το οποίο το πετύχαινε.

Πηγή:http://www.paramithas.gr

Advertisement