Περιφρονούσε κάθε υπερφυσικό σ’ ένα μονάχα είχε εμπιστοσύνη: στο νου του ανθρώπου. Αυτός ήταν που στέκουνταν στην πόρτα της καρδιάς μου και δεν άφηνε το θάμα να μπεί. | Νίκου Καζαντζάκης

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Αναφορά στο Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκης

– Ο ήλιος βασίλεψε, θάμπωσαν τα βουνά, οι οροσειρές του μυαλού κρατούν ακόμα λίγο φως στην κορφή τους, μα η άγια νύχτα πλακώνει, ανεβαίνει από τη γης, κατεβαίνει από τον ουρανό, και το φως ορκίστηκε να μην παραδοθεί’ μα το ξέρει, σωτηρία δεν υπάρχει· δε θα παραδοθεί, μα θα σβήσει.

-Ένιωθα πως αυτό ήταν το χρέος μου, το μοναδικό, να φιλιώσω τα αφίλιωτα, ν’ ανεβάσω από τα νεφρά μου το πηχτό προγονικό σκοτάδι και να το κάμω, όσο μπορώ, φως.

Advertisement