Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Το μοτίβο της εκλογής των μικρών κουτιών» του Sigmund Freud
– … η σιωπηρότητα στο όνειρο αποτελεί συνηθισμένη απεικόνιση του θανάτου.
– Μ’ αυτό τον τρόπο, οι Ώρες έγιναν οι φύλακες του φυσικού νόμου και της ιερής τάξης, που σημαίνει ότι στη φύση το ίδιο πράγμα επιστρέφει, στο πλαίσιο μιας αναλλοίωτης διαδοχής.
– Πράγματι, εμφανίζεται κάθε φορά που στο μοτίβο μας διαλέγει κάποιος ελεύθερα μεταξύ γυναικών και η εκλογή πρέπει να πέσει στο θάνατο, τον οποίο όμως κανένας δεν διαλέγει, αλλά μοιραία κάποτε πέφτει θύμα του.
– Οι Μοίρες δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα μιας γνώσης, που υπενθυμίζει στον άνθρωπο πως κι αυτός αποτελεί κομμάτι της φύσης και κατά συνέπεια υποτάσσεται στον αναλλοίωτο νόμο του θανάτου.
– Οι μεγάλες μητρικές θεότητες των ανατολικών λαών ήταν ταυτόχρονα αυτές που γεννούσαν κι αυτές που εξολόθρευαν, θεές της ζωής και της γονιμότητας όπως και θεές του θανάτου. Η αντικατάσταση, λοιπόν, στο θέμα μας, μιας επιθυμίας με το αντίθετό της ανάγεται σε μια πανάρχαιη ταυτότητα.
– Η εκλογή είναι στη θέση της ανάγκης, του μοιραίου. Μ’ αυτό τον τρόπο, ο άνθρωπος υπερνικά το θάνατο, που έχει με το μυαλό αποδεχτεί.
– …να μην παραιτείται κανείς όσο είναι εν ζωή των αγαθών και των δικαιωμάτων του και να προσέχει να μην παίρνει στα σοβαρά τις κολακείες.
– Η αιώνια σοφία με τη μορφή πανάρχαιου μύθου συμβουλεύει τον γέροντα να παραιτηθεί από την αγάπη, να διαλέξει το θάνατο και να εξοικειωθεί με την αναγκαιότητα του αποθνήσκειν.
– Ο γέροντας, όμως, μάταια γυρεύει την αγάπη της γυναίκας έτσι όπως την πρωτοδέχτηκε από τη μητέρα του, μονάχα η τρίτη από τις γυναίκες του πεπρωμένου, η σιωπηλή θεά του θανάτου, θα τον πάρει στην αγκαλιά της.-
Σχολιάστε