Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ναυτία» του Ζαν Πωλ Σαρτρ
– Μία εξαίρετη μέρα για να κάνεις ένα γύρο στον εαυτό σου. Αυτές οι κρύες λάμψεις πού πετάει ο ήλιος, σάν μια δίκη χωρίς επιείκεια, πάνω στις υπάρξεις, μπαίνουν μέσα μου από τα μάτια, είμαι φωτισμένος, μέσα μου, από ένα φως φτωχό. Ένα τέταρτο της ώρας θα έφθανε, είμαι βέβαιος γι αυτό, για να φθάσω στη μεγαλύτερη αηδία για μένα. Ευχαριστώ πολύ. Δεν εξαρτώμαι από εκεί.
– Οι άνθρωποι πού ζουν στην κοινωνία έχουν μάθει να κυττάζονται στον καθρέφτη όπως φαίνονται και στους φίλους τους. Δεν έχω φίλους: Είναι εξ αιτίας αυτού πού η σάρκα μου είναι τόσο γυμνή; Θα έλεγε κανείς ναι. Θα έλεγε κανείς η φύση χωρίς τους ανθρώπους. Συνεχίστε την ανάγνωση