Τα χέρια ο δίσκος της αγάπης
Ακόμα γυρίζουν στρατιώτες από μάχες που χάθηκαν ακόμα γυρίζουν στρατιώτες από μάχες που κέρδισανγυρίζουν σα δίσκος πικ-απμαζεύουν τα όνειρα στις γωνιές των δρόμων και τους βάζουν φωτιάμαλλιά κρέμονται ακόμα και ήλιοι που άσπρισαν πέφτουν τρίζοντας ο ένας μετά από τον άλλο φεγγάρια τρυπούν ξαφνικά κι από μέσα… (φεγγάρια —είπα— όχι κουφάρια) …κι από μέσα βγαίνουν κεφάλια α, να το κεφάλι σου, αγάπη μου πόσα χρόνια είχα να το ιδώ α, να το φεγγάρι σου, αγάπη μου πόσα χρόνια είχα να του πιάσω το χέρι τώρα φεγγάρια δεν έχουν δυο βελόνα-καρδιά σπασμένο εδώ και χιλιάδες χρόνια |