ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ποίημα του Απόστολου Καλιατζά

photo by EvAr

[Αξιοσημείωτα από το βιβλίο "Αυθαίρετη Πόλη" των Κώστα Αγγελίδη και Απόστολου Καλιατζά]

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ (Απόστολος Καλιατζάς)

Είναι περασμένες δώδεκα
μένω στο γραφείο σκεφτικός
ξεφυλλίζοντας κάτι παλιά βιβλία
κάπου-κάπου ρίχνω το βλέμμα
στους δείχτες που τρέχουν-τρέχουν
η σιωπή της νύκτας μ’ έχει κλείσει στη μοναξιά της
κανείς δεν ακούγεται στο στενό να περνά
αλήθεια πόση ησυχία

«Πλούσια σιωπή έλα ως βραβείο εδώ εις την ψυχή υπάρχει θέσις που σε χωρεί ίσια ίσια.»~Γιάννης Τσαρούχης

Φόβε, αγαπητέ, χαμένε,
σκοτάδι, πλούσιοι παιδικοί φόβοι
Χαμένε φόβε του θανάτου, χρύσε,
Χαμένη ζωηρή φαντασία και πάντα
η τιμωρία και οι πρωτόπλαστοι γυμνοί
με καταπράσινα φύλλα στη μέση στο ηλιοβασίλεμα.
Γυμνά κλεισμένα, μεστά με ό,τι