‘Δίχως έρωτα, είσαι νεκρός’
Πλήθος γεννήσαμε από έρωτα γεννηθήκαμε
Γελάσαμε, πονέσαμε, κλάψαμε: Νιώσαμε!
Με Όνειρα μαζί ζωή μεστώσαμε
Τώρα μου λένε να σε απωθήσω
Από μακριά να σε γνωρίσω
Χωρίς πόνο, δάκρυ, χαρά. Μη σ’ακουμπώ!
Όνειρο ανέκφραστο, σατανικό
Ό,τι απέφευγα να φανταστώ
Ακούγεται στον νέο βολικό
Από έξυπνες πόλεις ήδη μοναχικός
Μα τί πιο τρομακτικό; Σιωπές βουβές
Ψυχές ωμές. Σώματα ανέραστα
Γέννες με έγχυση, προεπιλεγμένες
Σε ένα μηχάνημα από ψυχρό υλικό
Δίχως έρωτα, είσαι νεκρός
Δίχως αισθήματα, παρανοϊκός
Δίχως τις νότες, σε σκέψεις βυθίζεσαι
Κι όλο απελπίζεσαι
Με λέξεις τσακίζεσαι Συνεχίστε την ανάγνωση