{Πιστός: Εφευρέτης ζωής}
Καμιά φορά, δείξε πίστη στο άγνωστο
Να σε πάει πιο πέρα μπορεί
Κι ας δείχνουν όλοι και όλα τ’αντίθετο Συνεχίστε την ανάγνωση
Καμιά φορά, δείξε πίστη στο άγνωστο
Να σε πάει πιο πέρα μπορεί
Κι ας δείχνουν όλοι και όλα τ’αντίθετο Συνεχίστε την ανάγνωση
Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων. Κατά κάποια έννοια το λέμε αυτό, δεν υπάγεται βέβαια όλη η ανθρωπότητα σε αυτές μόνο τις τέσσερις κατηγορίες… Εκείνοι που δεν αντέχουν τη μοναξιά. Εκείνοι που νιώθουν ότι αντέχουν τη μοναξιά άμα χρειαστεί να το υποστούν. Εκείνοι που αισθάνονται ότι αγαπούν τη μοναξιά. Και κάποιοι που πιστεύουν πως, εντέλει, μοναξιά δεν υπάρχει, μια και παντού βρίσκεται ο Θεός […]
Η Μήτρα πάλλεται
κι ας έγινε μητέρα
μέσα σε φλόγες
συσπάται η μορφή Συνεχίστε την ανάγνωση
Μπορώ να αλλάξω το εσωτερικό της ψυχής
Αν μεταμορφώσω τους εφιάλτες σε όνειρα
Αν διαγράψω τους νόμους που στερούνται έρωτα
Αν μας μάθω να μη λησμονούμαι τις ωραίες μνήμες Συνεχίστε την ανάγνωση
απόδοση: Βασίλης Κ. Μηλίτσης
Για μένα μνημείο ανήγειρα αχειροποίητο
που ο περπατημένος δρόμος του χορτάρι δε θα βγάλει
κι από του Αλέξανδρου τον οβελίσκο ανυπότακτο**
ψηλότερα σήκωσε κεφάλι.
Όχι, ολότελα δε θα χαθώ, χάρη στη λύρα μου την ξακουσμένη
η ψυχή μου τη σποδό θα προσπεράσει και τη σήψη μου θα σβήσει,
κι ονομαστός θα γίνω εγώ μέσα στην οικουμένη,
σ’ όλη την πλάση έστω κι ένας ποιητής αν ζήσει.
Πρωί, και έξω από το παράθυρο μου ερωτοτροπούν περιστέρια ελεύθερα
Μα πώς συναίνεσα να με καταδιώκεις από έρωτα;
Νόμιζα ότι η καταδίκη τούτη ήταν ισόβια!
Μα όπως σε όλα τα ισόβια, απέδρασα νωρίτερα
Τους λόγους δεν τους είπα. Ξεχνιούνται άλλωστε! Τα γραπτά μένουν 😉
Πλήθος θεατών ήθελε να δει να καίγεται θηλυκό Συνεχίστε την ανάγνωση
Ψέματα λες, συκοφαντείς,
κορμί αποπλανείς
Μα το χειρότερο:
Εξαρθρώνεις ψυχή
Για ό,τι αισθανθείς (?) αδιαφορείς (!)
Να ελέγχεις θέλεις τη ζωή (.)
Όσα την έχουν να κατέχεις
Γυρεύεις κάθε αφορμή
Συνεχίστε την ανάγνωση
Ποιο είναι το μυστικό κάποιων γονιών, των οποίων τα παιδιά είναι τόσο ήρεμα, ευγενικά, και συνεργάσιμα; «Υπάρχουν τέτοια παιδιά;», θα αναρωτηθείτε. Υπάρχουν και το ξέρετε. Είναι τα παιδιά που η μαμά τους λέει «ώρα να φύγουμε» και απλά σταματούν αυτό που κάνουν και την ακολουθούν. Τα παιδιά που τακτοποιούν τα παιχνίδια τους όταν εκείνη τους το ζητά και που συζητούν, αντί να ουρλιάζουν. Για την ακρίβεια, είναι τα τρία παιδιά της Emily, μιας μαμάς και φίλης της παιδοψυχολόγου Sharon K. Hall, η οποία με αφορμή το «μυστικό» της πρώτης, εξηγεί τι κάνει η Emily τόσο σωστά.
Live, Learn, and Grow
Stories happen to be shared
"The name of my village is Kaskikot. I think this place has all the pieces of Heaven."
Original Beats By JakeBreh
A Teen's Definition of Life
Blogging in new style
Riflessioni e sguardi non lineari sulla Psicologia
Travel/poetry
la poesía es libertad