«Η φύση είναι σε θέση να φιλοξενήσει οποιοδήποτε συμβάν θα μπορούσαμε να φανταστούμε.» | Chopra Deepak

photo by DesPin

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Το μέλλον του Θεού» του Chopra Deepak

– Δεν μπορείτε να ξαναχτίσετε ένα θεό που δεν υπήρξε ποτέ, μπορείτε όμως να διορθώσετε μια χαλασμένη σύνδεση.

– Έτσι και στην ασαφή εικόνα που έχουμε για τον Θεό, είμαστε αναξιόπιστοι μάρτυρες της αληθινής φύση του θείου, αλλά οι αμφιβολίες μας δεν σημαίνουν ότι ο Θεός πρέπει να καταργηθεί.

– Ο εξωτερικός κόσμος θα είναι επαρκής από μόνος του. Αν όμως κοιτάξετε πέρα από την εξωτερική εμφάνιση​ και εστιάσετε σε ανώτερες αξίες, όπως η αγάπη και η κατανόηση, η πίστη σας στον Θεό θα σας προσφέρει ασφάλεια και καθησυχασμό.

– Για έναν σκεπτικιστή, η εμμονή με τη θρησκεία αποτελεί σημάδι παιδικότητας και αδυναμίας.

– Με δυο λόγια, το Νέο Μοντέλο θέλει τον Θεό να αποτελεί μια διεργασία, ένα ρήμα αντί για ένα ουσιαστικό.

– Η πραγματικότητα δεν είναι εύθραυστη. Αν αμφισβητήσετε ένα τριαντάφυλλο, αυτό δεν πρόκειται να μαραθεί και να πεθάνει.

– Ο σπόρος πεθαίνει προτού καν βλαστήσει. Το να έχουμε ανοιχτό μυαλό είναι σαν να ανοίγουμε ένα σφραγισμένο παράθυρο. Το φως θα μπει μέσα αβίαστα.

– Είναι προτιμότερο να κρατάτε το μυαλό σας περισσότερο ανοιχτό καθώς το μονοπάτι ξεδιπλωνεται, επειδή τότε έχετε μια πραγματική ευκαιρία για μεταμόρφωση. Ο Χαφέζ σκιαγραφεί αυτή τη δυνατότητσ σε άλλους οραματικούς στίχους: Όταν το μυαλό γίνεται σαν μια όμορφη γυναίκα/ Προσφέρει όλα όσα ζητάς από μια ερωμένη./ Μπορείς να πας τόσο βαθιά;/Αντί να κάνεις έρωτα στο σώμα/ Με άλλα παιδιά του Θεού,/Γιατί δεν ψάχνεις για την πραγματική ερωμένη /Η οποία βρίσκεται πάντα μπροστά σου /Με ανοιχτές αγκάλες;/ Τότε επιτέλους​ θα ελευθερωθείς από αυτό τον κόσμο /Σαν εμένα./
Αν νιώθετε, να σας αγγίζουν αυτοί οι στίχοι, έχετε βρει το σημείο εκκίνησης της πίστης.

– Η τυφλή δυσπιστία έχει αυτό το κοινό με την τυφλή πίστη: και οι δύο μετατρέπονται σε φανατισμό μέσα από την απόλυτη σκέψη.

– Το δόγμα είναι κάτι το οποίο χρειάζεται εισιτήριο εισόδου ή κάρτα μέλους. Οι περισσότεροι άνθρωποι γεννιούνται με μια θρησκεία και έτσι αποκτούν αυτόματα δικαίωμα εισόδου.

– Όταν η ορθοδοξία μετατρέπεται σε απόλυτη προκατάληψη, αγνοεί με υπερηφάνεια την αλλαγή των καιρών. Οι στάσεις παραμένουν ίδιες και απαράλλαχτες από την εποχή των Γραφών.

– Το μυστικό της ανθρώπινης φύσης, ευτυχώς, είναι ότι όλοι μας ακολουθούμε το μονοπάτι με τα πράγματα που αγαπάμε περισσότερο.

– «Στην καρδιά κάθε ανθρώπινου πλάσματος υπάρχουν δύο θεές. Η Λάκσμι, η θεά του πλούτου, είναι γενναιόδωρη και όμορφη. Αν τη λατρέψεις, μπορεί να σε γεμίσει πλούτη, είναι όμως απρόβλεπτη και ίσως αποσύρει την ευλογία της απροειδοποίητα. Η άλλη θεά είναι η Σαρασβάτι, η θεά της σοφίας.Αν τη λατρέψεις ευλαβικά και αφιερώσεις τον εαυτό σου στη σοφία η Λάκσμι θα ζηλέψει και θα σου δώσει περισσότερη σημασία. Όσο περισσότερο αναζητάς τη σοφία, τόσο πιο πολύ θα σε κυνηγά η Λάκσμι, περιλούζοντάς σε με θησαυρούς και πλούτη».

 

– Ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να αντιδρά στα επώδυνα ερεθίσματα αποθηκεύοντάς τα στη μνήμη ως κάτι που πρέπει να αποφεύγεται στο μέλλον. Στην πιο πρωτόγονη περιοχή του εγκεφάλου, στον ερπετοειδή εγκέφαλο, οι βασικές αισθήσεις του πόνου και της απόλαυσης δημιουργούν μια ισχυρή σωματική αντίδραση, η οποία είναι και ο λόγος που αναζητάμε το σεξ, την τροφή και την τροφή και τις υλικές ανέσεις. Το μονοπάτι της σοφίας πρέπει να παρακάμψει​ αυτή τη βασική ρύθμιση, και είναι κάτι που κάνουμε συνεχώς.

– Είμαστε τα μόνα πλάσματα που γνωρίζουμε ότι ο πόνος είναι αναπόφευκτος. Μπορούμε να προβλέψουμε τον μελλοντικό πόνο, και αυτό αρκεί για να αποδυναμώσει τη γεύση της τωρινής απόλαυσης. Χωρίς αυτοεπίγνωση δεν μπορείτε να αισθανθείτε ενοχές για τα άσχημα πράγματα που έχετε κάνει ή για τις πληγές του παρελθόντος που σας θυμίζουν τις αποτυχίες σας.

– Μόλις αποδεχτείτε το γεγονός ότι η ζωή είναι οδύνη, ακολουθούν οι άλλες τρείς Ευγενείς Αλήθειες:
Ο πόνος προκαλείται από την εξάρτηση.
Υπάρχει τρόπος να τελειώσει ο πόνος.
Το μονοπάτι για τον τερματισμό του πόνου έχει οκτώ απαραίτητα βήματα

Τα οκτώ απαραίτητα Βήματα (γνωστά ως το Οκταπλό Μονοπάτι) έχουν κοινή τη λέξη ορθή: ορθή άποψη, ορθή πρόθεση, ορθός λόγος, ορθή δράση, ορθός βιοπορισμός, ορθή προσπάθεια, ορθή ενσυνειδητότητα και ορθή συγκέντρωση.

– Το υπερφυσικό δεν έχει εγκυρότητα αν δεν συνδεθεί με το φυσικό· ο διαχωρισμός τους δεν ικανοποιεί κανέναν άλλο εκτός από τους θρησκευόμενους, οι οποίοι είναι ακριβώς το αντίθετο των σκεπτικιστών, καθώς δέχονται εύκολα αυτά που εξίσου εύκολα απορρίπτουν οι αντίπαλοί τους.

– Αξίζει να μεταφερθούν αυτούσια τα λόγια του Πλανκ: Θεωρώ τη συνείδηση θεμελιώδη. θεωρώ την ύλη προϊόν της συνείδησης. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη συνείδηση. Οτιδήποτε συζητάμε, οτιδήποτε θεωρούμε υπαρκτό, αφορά τη συνείδηση.

– Η φύση είναι σε θέση να φιλοξενήσει οποιοδήποτε συμβάν θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Το επόμενο βήμα είναι να κάνουμε πραγματικότητα τα ύψιστα ενδεχόμενα, που για χρόνια φυλάμε στην καρδιά μας.

– Θα έλεγα ότι ο πνευματικός σκοπός του υλικού κόσμου είναι η αναζήτηση. Το μυαλό συναντά κάθε μέρα την ύλη. Ποιο από τα δυο είναι πιο ισχυρό; Σύμφωνα με το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, η πρόταση «Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος» αποτελεί μια ολοφάνερη δήλωση για την κυριαρχία του μυαλού επί της ύλης.

– Τι κάνει έναν πνευματικό αναζητητή;
Η επιθυμία να είναι αληθινός
Το κουράγιο να ριχτεί στο άγνωστο
Η άρνηση να ξεγελαστεί από αυταπάτες
Η ανάγκη να νιώσει ολοκληρωμένος
Η ικανότητα να πάει πέρα από τις υλικές απολαύσεις
Η διάθεση εξερεύνησης άλλων επιπέδων ύπαρξης

– Αν δεν αφιερώνετε χρόνο και προσοχή σε εσωτερικές δραστηριότητες, δεν είστε πραγματικοί αναζητητές. Η ευσέβεια και οι αγαθοεργίες δεν αποτελούν υποκατάστατα. Πολύ συχνά παραμένουν στοιχεία του εσωτερικού κόσμου. Αν αναζητάτε πνευματικούς στόχους, θα σας πρότεινα να αρχίσετε με δυο που δεν έχουν καμία σχέση με τη θρησκεία, έχουν όμως πολύ μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα: βρείτε το κέντρο σας και ζήστε τη ζωή σας ξεκινώντας από αυτό. Και οι δυο στόχοι είναι απαραίτητοι. Αν αποκλείσετε τον ένα, ο άλλος θα έχει περιορισμένη χρήση.

– Ποιός δεν θα ήθελε να αποδεχτεί τη δελεαστική πρόσκληση του Πέρση ποιητή Τζελαλεντίν Ρουμί όταν λέει:
Πέρα από τις λάθος ιδέες/και τις σωστές ιδέες, υπάρχει ένα λιβάδι/Θα σε συναντήσω εκεί./Όταν η ψυχή κείτεται σε εκείνο το γρασίδι,/ ο κόσμος είναι πολύ πλήρης για να μιλήσουμε γι’ αυτόν.

– Να νοιάζεσαι για τον εαυτό σου περισσότερο από κάθε εμπειρία, να είσαι με τον εαυτό σου, να αγαπάς τον εαυτό σου, η απόλυτη ασφάλεια βρίσκεται μονάχα στην αυτογνωσία.(Μαχαράτζ)

– Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και δεν θα νιώσεις προδομένος. Οι αρετές και οι δυνάμεις είναι απλά κέρματα για να παίζουν τα παιδιά. Είναι χρήσιμες στον κόσμο, αλλά δεν σε βγάζουν από αυτόν. Για να πας παραπέρα, έχεις ανάγκη από ακινησία σε εγρήγορση και ήρεμη προσοχή.
(Μαχαράτζ)

– Τώρα βλέπετε γιατί πρέπει να υπάρχουν τρείς κόσμοι:
Ο υπερβατικός κόσμος είναι ένα πεδίο απεριόριστων πιθανοτήτων. Είναι το σημείο εκκίνησης, η μήτρα της δημιουργίας
Ο άυλος κόσμος φέρνει στο μυαλό μια πιθανότητα σε μορφή εικόνας. Κάτι πραγματικό παίρνει σχήμα.
Ο υλικός κόσμος παρουσιάζει το αποτέλεσμα. Ένα νέο πράγμα ή συμβάν κάνει την εμφάνισή του.

Ουσιαστικά και οι τρεις κόσμοι είναι πραγματικοί, και όχι μόνο τα καταληκτικά τους σημεία όπου εμφανίζεται το αποτέλεσμα. Ανάλογα με το επίπεδο της συνείδησής σας, ανάλογα με τον κόσμο στον οποίο κατοικείτε, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.

– Όταν είστε ελεύθεροι, σιωπηλοί, γαλήνιοι και με πλήρη αυτοεπίγνωση, κατοικείτε στον υπερβατικό κόσμο. Χαρακτηρισμοί που έχουν δοθεί σε τέτοιους ανθρώπους είναι Βούδας, Χριστός, μαχάτμα, σουάμι, γιόγκι, ο πεφωτισμένος, ο αφυπνισμένος.
Όταν είστε δημιουργικοί, ευρηματικοί, διαισθητικοί, διορατικοί και εμπνευσμένοι, κατοικείτε στον άυλο κόσμο. Χαρακτηρισμοί που έχουν δοθεί σε τέτοιους ανθρώπους είναι οραματιστής, ονειροπόλος, ιδιοφυΐα, σοφός, προφήτης, σαμάνος, καλλιτέχνης και διάμεσος (μέντιουμ). Όταν σχετίζεστε με υλικά αντικείμενα και αισθήσεις, κατοικείτε στον υλικό κόσμο. Ο γενικός χαρακτηρισμός για αυτό τον κόσμο είναι η λέξη φυσιολογικός ή κανονικός.

– Ένας δημιουργός λειτουργεί έτσι ώστε να κάνει συνεχώς τις πιθανότητες να βγαίνουν αληθινές.

– Χρειάζεται ένα κρυφό συστατικό για να μην παρασυρθείτε στις παλιές, βαθιά ριζωμένες αντιδράσεις σας. Αυτό το συστατικό είναι η ολότητα. Άγνωστη σ’ εμάς, η ολότητα είναι υπεύθυνη για τη ζωή μας. Κρατά το χάος σε απόσταση. Παρέχει υποστήριξη ακόμα και όταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα. Οι σοφές παραδόσεις του κόσμου έχουν ένα αξίωμα: «Όπως στα μεγάλα, έτσι είναι και στα μικρά». Με άλλα λόγια, ακόμα και το μικρότερο θραύσμα πραγματικότητας είναι το όλον. Εσείς κι εγώ ωστόσο επιμένουμε να βλέπουμε τα πράγματα από τη θέση του θραύσματος. Από αυτή την οπτική γωνία όμως δεν είναι δυνατόν να δούμε την ολότητα. Ο αέρας ενός μπαλονιού γενεθλίων θα ξαφνιαζόταν αν άκουγε ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτόν και στην ατμόσφαιρα της Γης. Μέχρι να σκάσει το μπαλόνι, η λεπτή μεμβράνη που το περιβάλλει το εμποδίζει να γνωρίσει τι πραγματικά είναι.

– Τα πέντε δηλητήρια είναι:
Άγνοια (η ανικανότητα κάποιου να ξεχωρίζει το αληθινό από το ψεύτικο)
Εγωισμός (η ταύτιση με το «εγώ», τον ατομικό εαυτό).
Προσκόλληση (η εμμονή με ορισμένα πράγματα, αντικείμενα που επιθυμούμε)
Αποστροφή (η απόρριψη ορισμένων πραγμάτων, αντικειμένων που αντιπαθούμε)
Φόβος του θανάτου.

 

by SearchingTheMeaningOfLife