«Το μόνο που μπορούσα ν’ απαντήσω»
Ήταν:»Σύ που δεν έζησες στη σκέψη αλλά στην πράξη,
Μπορείς να ‘σαι αγνή σαν δύναμη της φύσης,
Όμως εγώ, που οι αρετές μου είναι
Οι ορισμοί του νου, δεν μπορώ πια ν’ αφήσω
Τους συλλογισμούς, τη γλώσσα μου να συγκρατήσω».
Κι όμως τα λόγια της τάραξαν την καρδιά μου,
Ένιωσαν ντροπιασμένος, κι όταν μου έρχονται στο νου-
Παν εννιά χρόνια τώρα- σκύβω ακόμη το κεφάλι.
[Από το βιβλίο «Μυθολογίες και Οράματα» του W.B Yeats]
Σχολιάστε