Κανένας ηλικιωμένος πια μόνος: Η Φινλανδία τρέχει ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα εικονικών συναντήσεων «Είμαι 80 χρονών και ζω μόνη και είναι ωραίο να έχω παρέα. Τρώμε μαζί – το φαγητό έχει καλύτερη γεύση όταν είσαι με άλλους».

Μουσείο Τρένων Θεσσαλονίκης ~ 2019

Σε έναν πληθυσμό που ολοένα γερνάει, δεν είναι μόνο οι ασθένειες αλλά και η μοναξιά που αναδεικνύεται σε μείζον ζήτημα. Όμως στο Ελσίνκι, την πρωτεύουσα της Φινλανδίας, εφαρμόζεται ήδη ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα, που εξασφαλίζει συντροφιά και φροντίδα σε ηλικιωμένους και μάλιστα με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Τα μεσημέρια στήνονται εικονικά τραπέζια, όπου ομάδες ηλικιωμένων δίνουν ραντεβού να φάνε παρέα μέσα από τον υπολογιστή. Η Duvi Leineberg είναι μια νοσηλεύτρια που συντονίζει μια τέτοια ομάδα, και αυτή από τον υπολογιστή της. Ελέγχει αν έχουν όλοι φαγητό και αν έχει προετοιμαστεί σωστά. Κάποιοι, που δεν είναι σε θέση να μαγειρέψουν, απολαμβάνουν γεύματα που παραδίδονται κατ’ οίκον από κοινωνικές υπηρεσίες.

Πρώην νοσοκόμα σε νοσοκομείο, η Leineberg βρίσκει πολλά οφέλη σε αυτό το νέο πρότζεκτ. «Πρώτον, ο ασθενής νιώθει ότι είναι κομμάτι ενός μεγαλύτερου έργου. Βεβαιωνόμαστε, επίσης, ότι διατρέφεται σωστά. Αν παρατηρήσω οτιδήποτε ανησυχητικό, τηλεφωνώ σε άλλες νοσηλεύτριες να τον επισκεφτούν αν κριθεί απαραίτητο».

Advertisement

Θαυμάζω: Την εκλεκτή μειοψηφία

Θαυμάζω: Την εκλεκτή μειοψηφία

Είναι τα ρούχα σου σινιέ
Συχνάζεις σε μουσεία
Σε είδανε στο Μέγαρο
Στα ψηλά θεωρεία

Είσαι γόνος άξιων
Κατάντησες τεμπέλης
Λογίζεσαι σημαντικός
Χωρίς να δώσεις μέλι