«Εαν είναι προς όφελός σας, κάνετε μια κίνηση προς τα εμπρός ∙ εάν όχι σταθείτε εκεί που είστε.»~Σουν Τζου

photo by ChrisTsik

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η Τέχνη του Πολέμου» του Σουν Τζου

– 3.Στην τέχνη του πολέμου δεσπόζουν πέντε σταθεροί παράγοντες, που πρέπει να εκτιμήσει κανείς όταν επιζητεί να καθορίσει τις συνθήκες που επικρατούν στο πεδίο (της μάχης).

– 4.Αυτοί είναι : α. Ο “Ηθικός Νόμος» β.Ο «Ουρανός» γ. η «Γη» δ. Ο «Διοικητής» ε.Η «Μέθοδος και η Πειθαρχία»

– 5.6.Ο «Ηθικός Νόμος» κάνει τους ανθρώπους να είναι σε πλήρη συμφωνία με τον ηγεμόνα τους, έτσι θα τον ακολουθήσουν χωρίς να υπολογίζουν τη ζωή τους και χωρίς να αποθαρρύνονται από οποιοδήποτε κίνδυνο.

– 7. Ο «Ουρανός» είναι η νύχτα και η ημέρα, το κρύο και η ζέστη, ο καιρός και οι εποχές.

Advertisement

Η Φιλία στη φιλοσοφία του Επίκουρου.

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Ο Επίκουρος, αυτός ο τόσο παρεξηγημένος φιλόσοφος, έζησε μία ζωή αναζητώντας την ευτυχία της ψυχής. Αναζήτησε την ηδονή, όχι με την έννοια της σωματικής απόλαυσης και της άκρατης σαρκολατρίας, αλλά με την έννοια του μέτρου και όλων εκείνων που χρειάζονται πραγματικά για τη ζωή μας. Η ηδονή είναι εκείνη που απαλλάσσει τον άνθρωπο από εξωτερικούς φόβους και άγχη.

Ο πνευματικός άνθρωπος για τον Επίκουρο, όχι μόνο δεν είναι εκείνος που αποστασιοποιείται από τον κόσμο, αλλά που μένει μέσα σε αυτόν και απολαμβάνει την κοινωνική συνύπαρξη. Ο Επίκουρος συνήθιζε να λέει ‘’ “Απ’ όλα τα αγαθά που παρέχει η Σοφία για έναν ευτυχισμένο βίο το μεγαλύτερο είναι η απόκτηση της φιλίας’’.

Ο Επίκουρος είναι τρομερά καινοτόμος, θεωρώντας τη φιλία ανώτερο αγαθό από τον έρωτα: Η ερωτική πράξη από μόνη της δεν έχει τίποτα το επιλήψιμο, όμως πολύ πιο σημαντική από το σεξ ή τον έρωτα είναι η φιλία, που “χορεύει ολόγυρα στην οικουμένη καλώντας μας να ξυπνήσουμε για χάρη της ευτυχίας“.

(ασυνείδητα)

photo by EvAr

Σημα ν τικό: Κι όταν δεν βρήκα στήριγμα
Το φαντάστηκα

Φαντασία και Πραγματικότητα : ιχνηλατώντας τα περάσματα

 

photo by DesPin

Μεγάλο το ερώτημα  για όλους εμάς τους κοινούς θνητούς: Τι αλλόκοτο πλάσμα είναι στ΄αλήθεια αυτός ο ποιητής; Πώς καταφέρνει  να διεγείρει τέτοια συγκίνηση ;Φαίνεται πως η απόσταση  ανάμεσα σε εμάς , τους κοινούς
θνητούς, και τους ποιητές είναι τελικά πολύ μεγάλη. Εκείνοι αρέσκονται στο να υποβαθμίζουν αυτή την απόσταση ,δεν θέλουν να δεχτούν την «απόσταση» που  τους χωρίζει  από  τον καθημερινό άνθρωπο. Έτσι συχνά μας
διαβεβαιώνουν  πως  όλοι μας  κρύβουμε μέσα μας ένα ποιητή ή ότι ο τελευταίος ποιητής θα πεθάνει μαζί με τον τελευταίο άνθρωπο.

Η Ποίηση

Σύμφωνα με τον Φρόυντ τα πρώτα ίχνη της ποιητικής δραστηριότητας  πρέπει να τα αναζητήσουμε ήδη στο παιδί ∙ στο παιχνίδι, την πιο προσφιλή δραστηριότητα των παιδιών, το κάθε παιδί φτιάχνει ένα δικό του κόσμο ή,  ορθότερα, διευθετεί τα αντικείμενα του κόσμου που το περιβάλλει με την τάξη που του αρέσει. Το παιδί , παρ΄όλη τη συναισθηματική επένδυση, ξέρει πολύ καλά να διαχωρίζει τον κόσμο του παιχνιδιού από την πραγματικότητα .Ο ποιητής κάνει ακριβώς το ίδιο με το παιδί: κατασκευάζει έναν φανταστικό κόσμο, τον οποίο αντιμετωπίζει με μεγάλη σοβαρότητα, δηλαδή τον προικίζει με μεγάλα ποσά συναισθήματος, διαχωρίζοντας τον ταυτόχρονα από την πραγματικότητα. ( Να  έχουμε βέβαια υπ’ όψιν μας πως  ο Φρόυντ σχεδόν ταυτίζει την έννοια του ποιητή με την ευρύτερη του λογοτέχνη )     Αργότερα όταν το παιδί μεγαλώσει, όταν το παιχνίδι δεν μπορεί πια να αποφορτίσει την ψυχική κόπωση της ζωής , βρίσκει άλλους τρόπους να αποτινάξει  το φορτίο του ∙  έτσι προσπορίζεται το μεγάλο
κέρδος ηδονής που προσφέρει το χιούμορ. Μεγαλώνοντας λοιπόν ο άνθρωπος παύει να παίζει. Τι πιο δύσκολο από το να αποχωριστεί κανείς μια ηδονή , από την στιγμή που την έχει κάποτε βιώσει…( η ατέλεια του ανθρωπίνου όντος νομίζω πως κρύβεται  εδώ  σ ΄όλο της το μεγαλείο !…) Και τότε αρχίζει η ονειροπόληση, η φαντασίωση. Παίρνει από αυτές δύναμη  να αντέξει ∙ αναπληρώνει ή υποκαθιστά  ουσιαστικά την χαρά της παιδικής ανεμελιάς. Και έτσι εισέρχεται στον κόσμο της ποίησης, της λογοτεχνικής γραφής.

Για να σε σέβονται οι ηλίθιοι, πρέπει να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με τις προσδοκίες τους. (OSHO)

Γιατί θα έπρεπε να σε απασχολεί η αναγνώριση; Η αναγνώριση δεν έχει νόημα μόνο αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις. Μόνο τότε έχει νόημα, επειδή τότε είναι ένα υποκατάστατο. Μισείς αυτό που κάνεις, δεν σου αρέσει, το κάνεις όμως επειδή θα υπάρξει αναγνώριση, θα σε αποδέχονται, θα σε τιμούν. Αντί να σκέφτεσαι την αναγνώριση, ξανασκέψου αυτό που κάνεις. Το αγαπάς; Τότε, τέλειωσε. Αν δεν το αγαπάς, τότε άλλαξέ το!

Οι γονείς όμως και οι δάσκαλοι πάντοτε ενθαρρύνουν την αναγνώριση. Αυτή είναι μια πολύ πονηρή στρατηγική για να κρατιούνται οι άνθρωποι υπό έλεγχο.

«Οι μάρτυρες δεν υποτιμούν το σώμα, το αφήνουν να υψωθεί στο σταυρό. Σ’ αυτό είναι σύμφωνοι με τους αντιπάλους τους.»από τους «Αφορισμούς» του Κάφκα

photo by EvAr

ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ

Σκέψεις για την αμαρτία, τα βάσανα, την ελπίδα και την αληθινή οδό.


Αυτή η μικρή συλλογή σκέψεων και μικρών κειμένων του Κάφκα, δεν είναι όπως συνήθως γίνεται μία συλλογή των καλύτερων και πιο εύστοχων φράσεων και διαπιστώσεων του που κατέγραψαν κάποιοι άλλοι, αλλά μια συλλογή του ίδιου του Κάφκα.*

(ασυνείδητα)

photo by DesPin

Περνάτε από μπροστά μου
Σαν σύννεφα
Σε όλες τις αποχρώσεις του γκρι
Με γκρίνιες, παράπονα, προβλήματα

Συνειδητή σωτηρία

Συνειδητή σωτηρία

Για αγκαλιά:
Μια θερμή ζακέτα

Για παρηγοριά:
στίχοι τραγουδιών

Για στοργή:
θεϊκές μελωδίες

Χωρίς άξια μητέρα
Χωρίς ισάξια αγάπη
Ν’ ανακαλύψεις!

Φαινόμενο Φλυν: Πώς η οικογένεια επηρεάζει την ευφυία

Ο δρ Τζέιμς Φλυν, είναι ομότιμος καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Οτάγκο, στη Νέα Ζηλανδία, και διευθυντής του Κέντρου Ψυχομετρίας του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, στη Βρετανία. Σύμφωνα με τη θεωρία του, η ευφυΐα δεν διαμορφώνεται έως την ηλικία των 18 ετών αλλά αναπτύσσεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής, αρκεί να συναναστρέφεται κανείς με άτομα που διεγείρουν τον εγκέφαλό του και να ακολουθεί ένα νοητικώς απαιτητικό τρόπο ζωής στο σπίτι και στην εργασία.

Ο Δρ Φλυν υποστηρίζει ότι οι οικογένειες των οποίων τα μέλη μιλούν, γελούν, μοιράζονται πολιτιστικά δρώμενα και ασχολούνται με απαιτητικές για το μυαλό δραστηριότητες, παρουσιάζουν αύξηση του δείκτη νοημοσύνης τους κατά αρκετές μονάδες.

Ωστόσο ισχύει και το αντίστροφο: αν κάποιος μοιράζεται το σπίτι ή το χώρο εργασίας του με άτομα μειωμένης ευφυΐας, κινδυνεύει να δει και το δικό του IQ να φθίνει, εξαιτίας της έλλειψης επαρκούς διέγερσης του μυαλού.

«Η ευφυΐα πάντοτε εθεωρείτο στατική αλλά σύγχρονα ευρήματα υποδηλώνουν ότι αυτό είναι λάθος», δήλωσε ο δρ Φλυν στην εφημερίδα «Sunday Times» με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου «Does Your Family Make You Smarter».

«Ο εγκέφαλος μοιάζει με έναν μυ: όσο περισσότερο τον χρησιμοποιούμε, τόσο πιο δυνατός γίνεται. Αυτό σημαίνει πως μπορούμε να αυξάνουμε την ευφυΐα μας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής».

Ο δρ Φλυν πιστεύει ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι να παντρευτούμε έναν άνθρωπο ευφυέστερο από εμάς, να βρούμε μία νοητικώς απαιτητική εργασία και να κάνουμε παρέα με ευφυείς ανθρώπους. «Κάθε ένα από αυτά τα τρία μπορεί να αυξήσει και τη δική μας ευφυΐα», λέει.

Αυθόρμητη η Αγάπη

Πάργα, Ιούνιος 2017

Αυθόρμητη η Αγάπη

Σχεδιάζετε
άρα δεν αγαπάτε