«ΕΙΣΤΕ ΣΚΛΑΒΟΙ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ»! Έτσι μιλούν ο ιερέας, ο δικηγόρος, ο ακτιβιστής. Για τον πρώτο, η δυστυχία της δουλείας είναι η απομάκρυνση από τον Θεό, η ασύνετη προσκόλληση στα αγαθά αυτού του κόσμου. Για τον δεύτερο, η αποκάλυψη μιας βαριάς αδικίας απέναντι σε ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να γίνει ένας πελάτης. Για τον τρίτο, τέλος, είναι η υποταγή στην κατεστημένη τάξη. Ο ένας στοχεύει στη σωτηρία, ο άλλος στην επανόρθωση, ο τελευταίος στην έλευση της δικαιοσύνης, στην ανάγκη με μια εξέγερση. Όμως όσο χοντροκομμένη κι αν είναι η πρόταση αυτή, δεν παύει να είναι ανησυχητική: κι αν είμαι ένας δεσμώτης δίχως να το ξέρω; Ακόμη και στις δημοκρατικές κοινωνίες μας, που είναι εφοδιασμένες με αντιεξουσιαστικούς μηχανισμούς, είμαστε εκτεθειμένοι σε κάθε είδους μικρές τυραννίες, που η μικρότερή τους δεν είναι η οικονομική δυσπραγία.
Συνεχίστε την ανάγνωση