«Η συνήθεια μας δόθηκε απ’ τον ουρανό στη θέση της ευτυχίας.»~Α. Πούσκιν

photo by EvAr

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ευγένιος Ονέγιν» του Α. Πούσκιν

– Οι καρδιές μας ήταν κρύες πια, και ξέραμε ότι απο δω και μπρος μας περίμενε η κακία της τύχης και του κόσμου. Κι αυτό στον ανθό της νιότης μας. Όποιος έζησε και σκέφτηκε πολύ, εκείνος πάντα μέσα του περιφρόνησε τους ανθρώπους. Όποιος αισθάνθηκε πολύ δεν μπορεί να ησυχάσει από το όραμα της ευτυχίας. Αυτόν τίποτα πια δεν μπορεί να τον τραβήξει, να τον μαγέψει γιατί τον τρώει το φίδι των αναμνήσεων και της μετάνοιας.

– Σαν τον κατάδικο που τον μεταφέρουν κοιμισμένο άπ’ τη φυλακή σ’ ένα καταπράσινο δάσος έτσι κι εμείς φερόμασταν με την φαντασία μας πίσω στην αρχή της ζωής μας.

Advertisement

Η εντιμότητα απαιτεί ηρωισμό

photo by EvAr

Η εντιμότητα, βασική ψυχοκοινωνική αρετή, καθορίζεται από την υψηλή συνειδητότητα των ατόμων και το σεβασμό που έχουν για τη ζωή, την αξιοπρέπεια καθώς και την αποφυγή πρόκλησης ψυχικής ή άλλης βλάβης στον συνάνθρωπο τους. Η εντιμότητα, βασική ψυχοκοινωνική αρετή, καθορίζεται από την υψηλή συνειδητότητα των ατόμων και το σεβασμό που έχουν για τη ζωή, την αξιοπρέπεια καθώς και την αποφυγή πρόκλησης ψυχικής ή άλλης βλάβης στον συνάνθρωπο τους. Ακόμα καθορίζει τον αυτοσεβασμό, την ψυχολογική επάρκεια και αυτονομία μας, την αγάπη μας στους άλλους και είναι ακρογωνιαίος λίθος της κοινωνικοποίησης του ατόμου.

{Εξιλέωση}

photo by ChrisTsik

11 Πυροβολισμός αφέτη
4   Ο τελευταίος Σου χτύπος
5   Ήλιε ανεξιλέωτε
5   Η τροχιά ξεκίνησε
5   Γύρω απ’ το ζενίθ Σου

Για τη ζωή ~Ναζίμ Χικμέτ

photo by EvAr

Γιὰ τὴ ζωή

Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι παῖξε-γέλασε
Πρέπει νὰ τήνε πάρεις σοβαρά,
Ὅπως, νὰ ποῦμε, κάνει ὁ σκίουρος,
Δίχως ἀπ᾿ ὄξω ἢ ἀπὸ πέρα νὰ προσμένεις τίποτα.
Δὲ θά ῾χεις ἄλλο πάρεξ μονάχα νὰ ζεῖς.

«άνθρωποι ενωθείτε» ~οδυσσέας ζερβός

πηγή: http://1.bp.blogspot.com/

άνθρωποι ενωθείτε

σιχαίνεσαι, περιφρονείς τους όμοιούς μας
μα εγώ τους νοιάζομαι και τους Αγαπώ
εμπειρίες δύσκολες πίσω τους και μπρος τους

Αρχαία Ύδραυλις Δίου

Καρασμάνης Β.,»Η αρχαία Ύδραυλις και η ανακατασκευή της», 62, Αρχαιολογία και Τέχνες, τεύχος 95, Ιούνιος 2005
H Ύδραυλις του Δίου

ΤίτλοςΑρχαία Ύδραυλις Δίου

Κατηγορία

Αρχαία Μουσική

Χρονολόγηση

1^ος αιώνα π.Χ. (;) – 1^ος μ.Χ.

Διαστάσεις

1, 20μ. ύψος

0, 70μ. πλάτος

Τόπος προέλευσης

Δίον

Ανακατασκευή υδραύλεως Μουσείου Τεχνολογίας

Φωτογραφική – σχεδιαστική τεκμηρίωση / αναπαράσταση

Λάζος σχ. Σελ. 116-117

Γενική εισαγωγή

Η ύδραυλις του Δίου ανακαλύφθηκε το καλοκαίρι του 1992 από την ομάδα του καθηγητή Δ. Παντερμαλή. Η ανασκαφή έφερε στο φως τα υλικά κατάλοιπα του οργάνου αυτού που οι αρχαίοι ονόμαζαν ύδραυλι και οι Ρωμαίοι organum.

Το μουσικό όργανο της υδραύλεως αποτελεί μία εφεύρεση του 3^ου αι. π.Χ. από τον μηχανικό Κτησίβιο στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Πρόκειται για το πρώτο πληκτροφόρο όργανο της αρχαιότητας και αποτελεί έναν πρόδρομο του εκκλησιαστικού οργάνου της δυτικής Ευρώπης. Οι απεικονίσεις του στην τέχνη, αλλά και οι σχετικές αναφορές του στην αρχαία γραμματεία είναι σημαντικές, καθώς από την πρώτη στιγμή το συγκεκριμένο όργανο προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, με αποτέλεσμα να συγκαταλέγεται στα θαυμαστά επιτεύγματα της αρχαιότητας. Από τις πηγές πληροφορούμαστε για αρχαίους δεξιοτέχνες παίκτες της ύδραυλης με μεγάλη φήμη στον αρχαίο κόσμο. Μάλιστα η γυναίκα του Κτησίβιου, η Θαίς, γνωρίζουμε ότι έπαιζε την ύδραυλη και ήταν πιθανόν η πρώτη οργανοπαίκτρια του εν λόγω οργάνου.

«Χάνω όλη μέρα τον χρόνο μου, κι οι άλλοι λένε πως είμαι δραστήριος»~Αλμπέρ Καμύ

Από το παράθυρο βλέπω μονάχα τους τοίχους του κήπου που βρίσκεται απέναντι. Κι εκείνα τα λιγοστά φυλλώματα όπου κυλάει το φως. Πιο ψηλά, πάλι φυλλώματα. Πιο ψηλά ακόμα, ο ήλιος. Κι απ’ όλη τούτη την αγαλλίαση του αέρα που αισθανόμαστε έξω, απ’ όλη τούτη τη διάσπαρτη στον κόσμο χαρά, διακρίνω μόνο σκιές από φυλλώματα που παιχνιδίζουν πάνω στις άσπρες κουρτίνες. Και μαζί πέντε ηλιαχτίδες που σκορπίζουν υπομονετικά στο δωμάτιο ένα ξανθό άρωμα ξεραμένων χόρτων. Μια αύρα, και οι σκιές ζωντανεύουν πάνω στην κουρτίνα. Αρκεί ένα σύννεφο να καλύψει κι ύστερα ν’ αποκαλύψει τον ήλιο, και τότε, από τη σκιά, εμφανίζεται ξάφνου το αστραφτερό κίτρινο του βάζου με τις μιμόζες. Αρκεί αυτό και μόνο το φως που γεννιέται δειλά, για να ξεχειλίσω από μια συγκεχυμένη και μεθυστική χαρά.

{Σε θαλπωρή}

Σέρρες, Αύγουστος 2018

Σε προφύλαξα
στο θερμότερο χτύπο
της καρδιάς
Ούτε όταν κενωθεί η κλεψύδρα

Ποιήματα ανθρωποπαγίδες

Ποιήματα ανθρωποπαγίδες

Τα ποιήματά(;) σου ανθρωποπαγίδες
για ευεργεσία του εαυτού(;)
πάντως όχι για άνθρωπου νου

Βολικά «σ’ αγαπώ»

Βολικά «σ’ αγαπώ»

Κι ένα «γιατί»
Στο «σ’ αγαπώ»
Και αίσθημα δεν είναι!