Μία Ανάσταση(!/;)

Πάργα, Ιούνιος 2017

Μία Ανάσταση(!/;)

Σάββατο πρωί με τον ήλιο να καίει το δέρμα μου και ν’ αναζωογονεί την ψυχή. Τέλειωσα με τα ψώνια και τις καθαριότητες του Σαββατοκύριακου και η ξαπλώστρα χαλαρώνει ιδανικά την ένταση του σώματος. Στα χέρια κρατάω ένα χιουμοριστικό βιβλίο για το θάνατο. Απολαμβάνω το χασιμο του χρόνου στις γραμμές του.

Στη γειτονιά ακούγονται φωνές. Τίποτα παράξενο! Συνηθίζουν να κραυγάζουν οι γείτονες μια και η ταλαιπωρία της αναπηρίας, τους εκνευρίζει. Σε ένα μικρό διαμέρισμα ζουν μαμά και γιος με κινητικά θέματα, μαζί με έναν μπαμπά που τους φροντίζει. Χθες μέχρι αργά κάτι γιόρταζαν. Τα delivery φέρναν και ξαναφέρναν μεζέδες και αλκοόλ.

Οι κραυγές άρχισαν να συνοδεύονται με κρότους, «ξύπνα μπαμπάααα…» κραύγαζε ο γιός και βαρούσε σφαλιάρες, έκλεγε η μάνα…

Advertisement