[Φτερά Δύναμης Συντρόφου]

Λίμνη Ιωαννίνων ~ Ιανουάριος 2019

Άκουσες τον ψίθυρο του λουλουδιού
και τη μελωδία της σιωπής μου
την κραυγή της ψυχής και τον
αναστεναγμό της καρδιάς μου

Έτσι άνθισε το λουλούδι εντός μου
σε μια και μόνο στιγμή
δίχως να περιμένει αλλαγή εποχής
Είμαστε πνευματικοί συγγενείς!

«Γυρνώντας κανείς τα πάντα προς όφελός του» ~Κρισναμούρτι

Η Θ. Γ. εξήγησε ότι πάντα πιάνει τον εαυτό της να διψάει, να θέλει ν’ αγαπηθεί, στρέφοντας κάθε συζήτηση, κάθε συνάντηση με κάποιον άλλον, σε όφελός της. Ήδη πριν από κάθε συνάντηση, λογάριαζε τις ωφέλειες και τα κέρδη απ’ αυτήν, για την ίδια. Αυτές οι σκέψεις την απασχολούσαν έχοντας διάφορες απαιτήσεις. Αυτό το παιχνίδι το έπαιζε για πολλά χρόνια και το είχε βαρεθεί. Ήθελε να σοβαρευτεί, αλλά είδε ότι το μυαλό της έκανε πάντα υπολογισμούς, υποκρινόταν, ήταν πάντα άπληστο. Τι θα μπορούσε να κάνει για να ελευθερώσει τη σκέψη της από αυτήν την απομονωτική ματαιοδοξία. Ήταν λύση η στροφή της προς το Θεό;