Ώσπου να κοιμηθώ

photo by KrisLou

Άπλωσα το χέρι
να καθαρίσω τις αράχνες
απ’τον ολόσωμο καθρέφτη.

Σε τύλιξε ύλη,
το αίμα σου όρμησε νεανικό
και επιτέθηκες σαν άγριο ζώο.

Να με νοιαστείς περίμενα,
να έρθεις δίπλα φιλικά
σαν ανθρώπινο πλάσμα.

Με ποδοπάτησε η λαγνεία σου
με ανθρώπου προσωπείο,
μα ακόμα ευωδιάζω!!!

Από τότε στρέφομαι στους τοίχους…
Για προστασία ελπίζω
στη δική τους καρδιά.

Με βασανισμένη ήσυχη συνείδηση
παλεύω και για τις δικές σου αράχνες,
ώσπου να κοιμηθώ… Εσύ;

[Έμπνευση από το βιβλίο » Νύμφες του πνεύματος» του Χαλίλ Γκιμπράν]

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com

Advertisement