Οι δειλοί απουσιάζουν
Οι πράξεις μου με διέσυραν γελώντας
σε υπόγεια σφραγισμένα φωτεινά
έχασα του καθρέφτη αξιοπρέπεια
δίχως κρεβάτια, να ΄μαι όρθιος ξανά
με βλέφαρα συνέχεια ανοιχτά
Οι σκέψεις ένας δήμιος τρομαγμένος
ότι αγάπησα ήταν μάταιο τελικά.
Την ύλη, την δόξα, την θωριά.
Με αυτά σαν εργαλεία σας βασάνισα
και τώρα το πληρώνω μακριά.
Συνεχίστε την ανάγνωση