ΟΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΣΜΕΥΣΗ, ΦΟΒΑΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 Υπενθυμιζω τις τρεις κατηγοριες νευρωσης: Ιδεοψυχαναγκασμος-Υστερια-Φοβια.Απο το βιβλιο του Μπρους Φινκ, «ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΛΑΚΑΝΙΚΗ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ»,μεταφραση: Νικος Ηλιαδης.

Και προχωρω στο ξετυλιγμα του νηματος της ιδεοψυχαναγκαστικης νευρωσης διοτι ειμαι πεπεισμενος οτι δεν ειναι και λιγοι οσοι, ειτε υποφερουνε ηδη, ειτε πλησιαζουνε προς τα εκει: Σαν
τη πανουκλα το Μεσαιωνα, μολυνει ακαταπαυστα τον εναν μετα τον αλλον.

 

«Σε ευθεια αντιθεση με την υστερικη, ο ιδεοψυχαναγκαστικος χαρακτηριζεται απο μια αδυνατη επιθυμια. Ας μου επιτραπει να δανειστω ενα παραδειγμα απο την Colette Soler, που το περιγραφει αρκετα γλαφυρα. Ενας ιδεοψυχαναγκαστικος συναντα μια γυναικα που τον ελκυει πολυ, καταφερνει να την κανει να υποκυψει στη γοητεια του και της κανει ερωτα τακτικα. Βλεπει σε αυτην το αντικειμενο που ειναι η αιτια που τον κανει να επιθυμει. Ομως δε μπορει να αποτρεψει τον εαυτο του να μην προσχεδιαζει ποτε θα κανουν ερωτα, ζητωντας μαλιστα απο μιαν αλλη να τον παιρνει τηλφωνο ακριβως εκεινη την ωρα. Δεν αφηνει απλως το τηλεφωνο να χτυπα, ουτε σταματα να κανει ερωτα οταν σηκωνει το ακουστικο. Αντιθετως, απαντα στο τηλεφωνο και μιλα με αυτην που τον καλεσε ενω κανει ερωτα με την ερωμενη του. Αρα, η συντροφος του εκμηδενιζεται η εξουδετερωνεται, οποτε δεν θα πρεπει να θεωρει, με οποιονδηποτε τροπο, τον εαυτο του εξαρτημενο απο εκεινη η απο την επιθυμια της για αυτον. Ο οργασμος συνηθως οδηγει, τουλαχιστον ακαριαια, σε μια διακοπη των σκεψεων, σε ενα συντομο τελος της σκεψης- ωστοσο, εφοσον ο ιδεοψυχαναγκαστικος συνεχιζει να μιλα στο τηλεφωνο με την αλλη, δεν επιτρεπει ποτε στον εαυτο του να εξαφανιστει ως συνειδητο, σκεπτομενο υποκειμενο, εστω και για ενα δεκατο του δευτερολεπτου.

Advertisement