Ως το φούρνο
Είναι τα πλατάνια, στον ίσκιο τους που ξάπλωσα
Είναι οι πάπιες, που τις τάισα και χάζεψα
Είναι τα ποτάμια, τα πόδια μου που δρόσισα
Είναι οι πλαγιές, τις τούμπες μου που χάρηκα
Όταν οι σαΐτες σας το νου μου όλο στόχευαν
Βρήκανε στόχο μα πέσαν όλες άδοξα
Τα άλλα σώματα σεβάστηκα δεν άγγιξα
Με ξύλινα σπαθιά μονάχα τα τραυμάτισα
Να ράψουν μες στο νου τους μια πλοκή
Να συνεχίσει μες απ΄τα όνειρα η ζωή.
Συνεχίστε την ανάγνωση