«Είναι µάλλον η απόφασή µας να αγκαλιάσουµε εµείς οι ίδιοι την ολότητά µας, ως το τίµηµα τόσο για να λύνονται οι κατάρες µας όσο και για να συναντούµε ουσιαστικά τους άλλους.»~Πέτρος Θεοδώρου

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «ΣΚΙΑ: ο σιωπηλός σύντροφος στο ταξίδι της ζωής μας» του Πέτρου Θεοδώρου

– Η Σκιά είναι σαν µη προσβάσιµα “τυφλά σηµεία” (“blind spots”- Mann, 2010). Μου θυµίζουν τον όρο “σκότωµα” (“skotoma”), από τη µουσική. Ο όρος αυτός περιγράφει ένα όχι σπάνιο φαινόµενο κατά τις στερεοφωνικές ηχογραφήσεις. Για ένα όργανο, αλληλοεξουδετερώνονται οι συχνότητες του αριστερού και του δεξιού καναλιού της ηχογράφησης. Το αποτέλεσµα; Ο ήχος εξαφανίζεται και το όργανο δεν ακούγεται, ενώ έχει ηχογραφηθεί (τον όρο “σκότωµα” χρησιµοποίησε ο Friedrich Perls στον πρώτο καιρό της θεραπείας Gestalt- 1969).

– Σ’ αυτό το κείµενο, χρησιµοποιώ τη λέξη “Σκιά” για να περιγράφω αυτό που συµβαίνει όταν, κάτι που έµαθα µη συνειδητά και βιωµατικά στο παρελθόν, συντονίζεται µε µία κατάσταση του παρόντος, µε αποτέλεσµα να ενεργώ στο παρόν όπως στο παρελθόν- ακόµα και όταν τώρα φαίνεται να µην υπάρχουν φανεροί λόγοι γι’ αυτό.

– …στη θεραπεία Gestalt- ο Friedrich Perls (1957) έλεγε πως κατά έναν τρόπο, η ανθρώπινη ζωή είναι η διαρκής ολοκλήρωση “µισοτελειωµένων υποθέσεων”.

Advertisement