«Αν δεν χάσεις τον σφυγμό του πόθου σου, αν δεν χάσεις την ηδονή ν’ ανοίγεις αυλακιές στα όνειρά σου, τίποτε δε σου υποσχέθηκαν τότε. «~Αλκυόνη Παπαδάκη

‘‘Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή’’, ένα αριστούργημα της Αλκυόνης Παπαδάκη.

• Ζέστανα τις ανήλιαγες σπηλιές του πόθου σου. Έμαθα τη γλώσσα των πουλιών για να διαβάσω τις κρυφές σελίδες σου. Σε περίμενα ώρες αλογάριαστες γερμένη στον πιο κοφτερό βράχο της ψυχής μου. Πόσε φορές συναρμολόγησες τη διαμελισμένη σου ψυχή; Πόσες νυχιές τρύπησες για να βγεις στο φως; Πόση βροχή κατάπιες; Τώρα μου γράφεις: ‘‘Είμαι καλά, βρήκα μια θέση στη ζωή, μπορεί προσωρινά. Επιτέλους μου χαρίστηκε ο Θεός’’. Αμ δε στη χαρίστηκε ο Θεός. Στην πούλησε. Και, μάλιστα, πανάκριβα!

Advertisement