Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Περί Φωτίσεως» του Ζοζέ Σαραμάγκου

–Ένας πρόεδρος, έστω μιας κοινής εφορευτικής επιτροπής όπως αυτη, θα πρέπει να κινείται σε κάθε περίσταση με οδηγό την αυστηρότερη σημασία της ανεξαρτησίας, ή, με άλλα λόγια, να κραταει τα προσχήματα.

-Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αποτρέψει κανείς το πεπρωμένο κι είναι όλοι σχεδόν μάταιοι…

-Ευτυχώς, η ανάγκη ισσορροπίας, την οποία έχουμε επικαλεστεί και άλλοτε, που κρατά το σύμπαν σταθερό στις ράγες του και τους πλανήτες στις τροχιές τους, ορίζει πως κάθε φορά που αφαιρείται κάτι από κάπου προστίθεται κάτι άλλο που λίγο ως πολύ του αντιστοιχεί, της ίδιας ποιότητας και στην ίδια αναλογία, ίσως για να μη συσσωρεύονται τα παράπονα για άνιση μεταχείριση.

–Το σύμπαν έχει τους δικούς του νόμους, που είναι όλοι τους αλλότριοι στα αντιφατικά όνειρα και επιθυμίες της ανθρωπότητας, και στη διατύπωση των οποίων δεν μας πέφτει λόγος, πέρα από τις λέξεις με τις οποίες φαύλα τους ονοματιζουμε, αλλά και πως όλα συναινούν για να μας πείσουν πως τους χρησιμοποιεί για σκοπούς που ξεπερνούν και πάντοτε ξεπερνούσαν τα όρια της κατανόησής μας.

-…το φάντασμα μιας αποχής χωρίς όμοιό της στην ιστορία της δημοκρατίας μας απειλούσε σοβαρά τη σταθερότητα όχι μόνο του καθεστώτος, αλλά επίσης,  ακόμα σοβαρότερο, του συστήματος.

-Η καθησυχαστική ιδέα πως, αργά ή γρήγορα και όσο γρηγορότερα τόσο το καλύτερο, το πεπρωμένο πάντα στο τέλος συντρίβει την έπαρση...

-Αυτή η ψιχάλα κράτησε μέχρι το απομεσήμερο, και ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, σαν κάποιος που βαρέθηκε να προσποιείται αυτό που δεν νιώθει, άνοιξε ο ουρανός κι άφησε πέρασμα σε μια βροχή συνεχή, σταθερή, μονότονη, έντονη αν και όχι βίαιη, απ΄αυτές που μπορούν να πέφτουν έτσι για μια ολόκληρη βδομάδα, και που τις εκτιμούν συνήθως οι γεωργοί.

-Τότε ένας τυφλός ρώτησε. Άκουσες κάτι, Τρεις πυροβολισμούς απάντησε ο άλλος. Ήταν όμως κι ένας σκύλος που ούρλιαζε, Σώπασε πια, πρέπει να ήταν ο τρίτος πυροβολισμός, Καλύτερα, απεχθανομαι ν΄ακούω σκύλους να ουρλιάζουν.

by SearchingTheMeaningOfLife

 

Advertisement