Φίλος. Με Φ κεφαλαίο, όπως το Α της Αγάπης.

γράφει ο Σπύρος Μπαλτογιάννης

Φιλοπαίγμων στίχος

 

Φίλος: Κεφάλαιο.

Με Φ κεφαλαίο, όπως το Α της Αγάπης.

 

Φίλος: Ηχώ.

Με φ άηχο, όπως το χ της χαράς
και του χρόνου.
Φίλος:
Δάκρυ.

Με φ τριβόμενο, σαν ανάσα ζεστή στις ψυχρές
παρειές του κόσμου.

 

Φίλος: Φάρος.

Με Φ φωτεινό.

 

Φίλος λιτός.

Με Φ δραπέτη από το φραγμό των χειλέων.

 

φίλος απέρατος.

Με φ χρυσό του Πυθαγόρα, του
Φειδία και του Φιμπονάτσι.

 

Φίλος έλκων.

Με Φ ροής των μαγνητών

 

Φίλος ακέραιος.

Με Φ σαν του Φερμά που τέμνει στη μέση το Ο του
Όιλερ.

 

Φίλος ταξιδευτής.

Με φ στη φάση των κυμάτων και στο φτερό του
καρχαρία

 

Φίλος ιαματικός.

Με Φ της Φύσης Φάρμακο.

 

Φίλος αδιάκοπα.

Με Φ εξακολουθητικό.

 

***

 

Φίλος,
Φυσικώς Φιλοπαίγμων

·
Φ (φι),
σύμφωνο [τριβόμενο, χειλικό, εξακολουθητικό
και άηχο] (Μπαμπινιώτης)

 

·
Φαινόμενο της
ψυχρής παρειάς στη φυσική, είναι αυτό που περιγράφει τη μετατροπή
του νερού από την αέρια φάση στην υγρή, όταν οι ατμοί έρχονται σε επαφή με
στιλπνή, ψυχρή επιφάνεια και μετατρέπονται σε σταγονίδια

 

·
Λιτός ομόηχο
της λέξης
λυτός

·
Χρήση ως σύμβολο

To πεζό φ συμβολίζει:

Ø τη φάση ενός κύματος. Το κύμα είναι
μηχανισμός μεταφοράς ενέργειας.

Ø τη συνάρτηση Euler.

Η συνάρτηση του Όιλερ είναι πολύ χρήσιμη
στην
θεωρία αριθμών. Η χρήση της, σε συνδυασμό με
το
θεώρημα του Λαγκράνζ,
δίνουν την απόδειξη για το
θεώρημα του Όιλερ, που αποτελεί γενίκευση
του
μικρού
θεωρήματος του
Φερμά.

Ø τη χρυσή τομή φ= 1,618… στα μαθηματικά και την τέχνη.

 

Η χρυσή τομή φ ορίζεται ως το πηλίκο
των
θετικών αριθμών , όταν ισχύει = που ισούται περίπου με 1,618. Θεωρείται ότι δίνει
αρμονικές αναλογίες και για το λόγο αυτό έχει χρησιμοποιηθεί στην
αρχιτεκτονική και τη ζωγραφική στην αρχαία Ελλάδα και την Αναγέννηση. Τη χρυσή τομή εισήγαγε και υπολόγισε ο Πυθαγόρας (585 – 500 π. Χ.) που γεννήθηκε στη Σάμο
και ίδρυσε φιλοσοφική σχολή στον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδας (Κάτω Ιταλία). Η
χρυσή τομή συμβολίζεται με το γράμμα φ προς τιμήν του
Φειδία, του γνωστότερου ίσως γλύπτη της ελληνικής αρχαιότητας
και του σημαντικότερου της κλασικής περιόδου.

Το φ αποτελεί το όριο του πηλίκου δύο
διαδοχικών
αριθμών της ακολουθίας Φιμπονάτσι: 0, 1,
1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, … (κάθε αριθμός προκύπτει από το
άθροισμα των δύο προηγούμενων).
Όσο πιο μεγάλοι είναι δύο διαδοχικοί όροι της
ακολουθίας, τόσο πιο πολύ πλησιάζει ο λόγος τους στον αριθμό
φ =1.618033988749895…

 

·
Το κεφαλαίο
Φ συμβολίζει τη μαγνητική ροή στη φυσική.

 

*το κείμενο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στπ περιοδικό [Κ] το 2011.

Πηγή:http://www.exostispress.gr/

 

 

Advertisement