«…το στοιχείο της αυτοθυσίας συγκαταλέγεται ανάμεσα στα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που συναντάμε συχνά ανάμεσα σε ανθρώπους που παθαίνουν καρκίνο.» Γιώργου Πιντέρη Ph.D Ψυχολόγος

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Διαλέγοντας σύντροφο» του Γιώργου Πιντέρη Ph.D Ψυχολόγος

-‘Αλλο η συμπεριφορά σου να είναι αποτέλεσμα των εκάστοτε συνθηκών, των συνηθειών και της διαπαιδαγώγησης που έχεις υποστεί, και άλλο να είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης επιλογής σου.

-Ο σκοπός όμως είναι να προστεθεί ο ρόλος των γονιών στο ρόλο των συζύγων και όχι να τον αντικαταστήσει.

-Δεν θα ήταν μάλιστα υπερβολη αν έλεγα ότι ο μέσος ελληνικός γάμος, από μια χρονική στιγμή και πέρα, κάπως έτσι είναι: Συμβίωση χωρίς συντροφικότητα. Γιατί λοιπόν να μη μπορεί να ισχύει  και το αντίστροφο;

-…μεγάλη προδοσία είναι το ξεπούλημα του εαυτού μας στις προσδοκίες του άλλου. Σ’ αυτό  το είδος προδοσίας γινόμαστε ιδιαίτερα επιρρεπείς σε εποχές που είμαστε συναισθηματικά ευάλωτοι.

–Η ιδέα των ερωτικών σχέσεων που ξεκινάνε με «νοοτροπία προσλήψεων» μου είναι εντελως ξένη. Για να κάνω σχέση με μια γυναίκα το βασικό μου κριτήριο είναι ένα: να νιώσω κάπως.

-Περιθώρεια αλλαγής και βελτίωσης πάντα υπάρχουν. Άλλο όμως να διαπραγματεύομαι με αυτά που έχω και άλλο με εκείνα που ελπίζω ότι θ΄αποκτήσω.

-Αν περιμένεις το «καλά χωρίς σύντοφο» να μοιάζει  με το να είσαι ερωτευμένος, έχεις μπλέξει σε μια ουτοπία!

–Αν ένιωθες την ανάγκη να μου «κρούσεις τον κώδωνα». Αν δηλαδή ένιωθες ότι από αυτή σου την εξωσυντροφική επαφή κινδυνεύει η σχέση μας. Τότε, ναι. Θα ήθελα να μου το ‘λεγες.

-Δεν σου υπόσχομαι ότι θα σου είμαι πιστός για όσο διάστημα θα είμαστε μαζί. Σου υπόσχομαι ότι θα είμαστε μαζί για όσο διάστημα θα μπορώ να σου παραμένω πιστός.

-Όπως και να το κάνουμε η έλξη και η στέρηση μειώνουν την αντίληψη.

-Από τη στιγμή που είχα βάλει το χέρι στην τσέπη, ήταν αδύνατο να γνωρίζω με βεβαιότητα γιατί μου ανταποκρίνεται ερωτικά αυτή η γυναίκα.

-Ο Eric Berne(1964),ισχυρίζεται ότι στις προβληματικές ανθρώπινες σχέσεις συναντάμε τρεις ρόλους: Τον Εισαγγελέα, το Σωτήρα και το Θύμα.

-Από θέση ισχύος οι ρόλοι είναι: Ο Δικαστής, ο Μπαμπούλας, ο Υπολογιστής (με την έννοια του «κομπιούτερ») και ο Δικτάτορας. Από θέση αδυναμίας είναι : Το Μη μου Άπτου, το Αναριχώμενο(εξαρτημένος), το Καλό παιδί και ο Προστάτης…

-…το στοιχείο της αυτοθυσίας συγκαταλέγεται ανάμεσα στα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που συναντάμε συχνά ανάμεσα σε ανθρώπους που παθαίνουν καρκίνο.

-Ο μαθηματικός φιλόσοφος Wittgenstein έλεγε πως είναι αδύνατο να συνεχίζεις να παίζεις ένα παιχνίδι, όταν γνωρίζεις από την αρχή με ποιον τρόπο τελειώνει.

–Κανένας πραγματικά αυτάρκης άνθρωπος δεν έχει ανάγκη να δημιουργεί σχεσεις μ΄έναν εξαρτημένο.

-Πολλοί από μας όμως, προκειμένου να κρύψουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό τη δική μας εξάρτηση, διαλέγουμε άτομα που είναι φανερά εξαρτημένα, ώστε δίπλα τους να διατηρούμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε αυτάρκεις.

-Εγω βρήκα το δικό μου δρόμο. Βρες εσύ το δικο σου. Όμως πίστεψε με: Σπάει! Η εξάρτηση σπάει!

-Με δυο λόγια, μη γίνεσαι συντροφο-κεντρικός. Αν τελικά όλη σου η ζωή περιστρέφεται γύρω από το σύντροφο σου και έχει εκείνον σαν σημείο αναφοράς, μοιραία κάποια στιγμή θ΄αρχίσει να σε βιώνει σαν … έπιπλο.

-Ανεχόμαστε τα ελαττώματά του συντρόφου μας όσο δεν τον έχουμε βαρεθεί. Από τη στιγμή που θα τον βαρεθούμε τα ελαττώματά του γίνονται αιτίες χωρισμού.

-Για μένα η πρωταρχική ανάγκη κάθε ανθρώπου σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, είναι εκείνη που ο ίδιος βιώνει σαν ακάλυπτη.

-Όπως δηλαδή οι ανάγκες επιβίωσης επικρατούν πάνω στις ανάγκες πραγμάτωσης του δυναμικού μας, έτσι και οι ηθικές αρχές της εξέλιξης.

–«Απαγορεύεται ν΄αλλάξουν οι ανάγκες σου. Όποιες αναγκες έχεις τώρα αυτές θα εχεις και για την υπόλοιπη ζωή σας». Ασφαλώς ο κανόνας αυτός σου φαίνεται παραλογος. Είναι εντελώς έξω από την ανθρώπινη φύση. Φαίνεται όμως ότι έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, ο σύγχρονος ελληνικός γάμος έμμεσα διέπεται από έναν τέτοιο κανόνα!

by SearchingTheMeaningOfLife

Advertisement