Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Απόδραση από τη σιγουριά» του Richard Bach
-Οι οργανωμένες θρησκείες για μένα ήταν ετοιμόρροπες γέφυρες από κακοδεμένα κλαριά που έσπαζαν με την πρώτη πίεση: μια ερώτηση μικρού παιδιού μετατρεπόταν σε αδιάλυτο μυστήριο.
-Είναι περισσότερο νόστιμη παρά άσχημη, σκέφτηκα πως και δεν το πρόσεξα πριν; Ο εκνευρισμός μου ασχημαίνει τους άλλους;
-Δε θα μου φαινόταν καθόλου περίεργο αν κάποια απ΄ τα όνειρά μου τα θυμάμαι σαν πραγματικά γεγονότα, και μερικά από τα γεγονότα τα θυμάμαι σαν όνειρα.
–Τα φράγματα του χρόνου τα υπερπηδάν η ελπίδα και η διαίσθηση, όχι δεσμίδες από χαρτί και μελάνι.
-…παλιές γνώσεις που τη βοηθούν ν΄ αποφασίζει σήμερα και να διαλέγει αύριο.
–Τη ζωή σου τη μετράς με αυτά που μαθαίνεις και όχι με το πόσα ημερολόγια έχεις δει. Αν είναι να πάθεις κάποιο ψυχικό τραλαλά, καλύτερα να ΄ταν απ΄ την ανακάληψη της στοιχειώδους αρχής του σύμπαντος παρά από κάποια προβλέψιμη ημερομηνία όπως είναι ο ερχόμενος Ιούλιος, λόγου χάρη».
-Η σκιά μιμείται οτιδήποτε κάνει το σώμα μας. ...το σώμα μιμείται οτιδήποτε κάνουν τα πιστεύω μας.
-Σπίτι είναι μια ορισμένη κατάσταση που αγαπάμε, ένας χώρος όπου αισθανόμαστε αρκετά ασφαλείς ώστε να εκφράζουμε τον αληθινό εαυτό μας.
-…ο λόγος που είμαστε παιδιά δεν είναι επειδή μας λείπουν οι ικανότητες, αλλά επειδή χρειαζόμαστε καιρό ώσπου ν΄ αποκτήσουμε, αυτές τις πληροφορίες και να ψηλώσουμε; Κι ότι όταν μεγαλώσουμε, θα νιώθουμε ακριβώς όπως και τώρα με μόνη διαφορά ότι θα ξέρουμε περισσότερες λεπτομέρειες για το πως να κάνουμε διάφορα πράγματα στη ζωή μας…
-Ο έρωτας διαρκεί σ ένα γάμο, σκέφτηκα, όσο συνεχίζουν οι δυο σύζυγοι να ενδιαφέρονται ο ένας για το τι σκέφτεται ο άλλος.
-Ζήσε αρκετά αυτό που πάντοτε ονειρευόσουν να κάνεις και θα δεις ότι δε μένει χώρος για να νιώσεις άσχημα.
–Ο θυμός είναι πάντα φόβος, σκέφτηκα, ο φόβος είναι πάντα απειλή απώλειας.
-Το κλάμα δεν ωφελεί σε τίποτά, ανακάλυψα. Τα συναισθήματα δεν αλλάζουν καταστάσεις. Η γνώση είναι το μόνο που μετράει κι έχω πολλά να μάθω.
-Δεν σκοπεύω να πεθάνω αν δε μάθω πρώτα γιατί έζησα.
–Νόημα, για μένα, έχει οτιδήποτε αλλάζει τον τρόπο της σκέψης μας και κατά συνέπεια την ίδια τη ζωή μας.
-…όλα μου έδειξαν ότι έπρεπε να έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, πως δεν έπρεπε να περιμένω από κάποιον άλλο να μου ανοίξει το δρόμο ή να με κάνει ευτυχισμένο.
–Το να ζεις για τους άλλους, μάνα, είναι το χειρότερο χτύπημα σε αυτούς που θέλεις να βοηθήσεις. Αν πάρεις ν΄ ανεβάσεις τον δικό τους σταυρό στο Γολγοθά, εσύ θα πληγωθείς τελικά.
–Με κάθε επιλογή ρισκάρουμε τη ζωή που θα ΄χαμε. Με κάθε απόφαση, τη χάνουμε.
–Η Ζωή Είναι , κι αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία. Απόλυτο, αμετάβλητο, τέλειο. Σιγουριά όμως στα Φαινόμενα; Ακόμα κι αυτή η συκομουριά θα γίνει κάποια μέρα στάχτη.
–Το ξύλο σαπίζει και αποσυντίθεται, το σύμβολο χάνεται όχι όμως και το πνεύμα της ζωής τους.
-«Την αλλαγή μπορεί να την αγαπάει το πνεύμα μου» είπε. «Το σώμα μου τη μισεί.»
-Μην ξεχνάς ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι η πραγματικότητα. Είναι ένας χώρος άσκησης στον οποίο εξασκούμαστε στο ξεπερνάμε το «φαίνεται-να-είναι» με τα όσα γνωρίζουμε για το Είναι. Η Αρχή των Συμπτώσεων είναι ένα εργαλείο που υπόσχεται, μέσα σε αυτή την παιδική χαρά, να μας περάσει απ΄την άλλη μεριά του τοίχου.
-«Μα γι’ αυτό κάθομαι και σου μιλάω! Δεν είμαι βέβαιος για το τί θέλω να γίνω!»…»Αυτό» του είπα, «είναι το μόνο εμπόδιο που μπορείς να βρεις στο δρόμο σου.»
-…διαισθανόμαστε αχνά ότι το αντίο στη σιγουριά φέρνει τη μοναδική ασφάλεια που θα γνωρίσουμε σε όλη τη ζωή μας.
-Το κάθε βήμα σε κάθε περήφανη ζωή είναι μια απόδραση από την σιγουριά στο σκοτάδι, και το μόνο πράγμα στο οποίο μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη είναι αυτό που πιστεύουμε για αληθινό.
–Ο κόσμος δεν είναι σφαιρικός, Ντίκι, είναι μια μεγάλη αιωρούμενη πυραμίδα. Στο κάτω μέρος της βρίσκονται οι χαμηλότερες μορφές ζωής που μπορείς να φανταστείς, γεμάτες μίσος και κακία, που καταστρέφουν έτσι μόνο για να καταστρέψουν, χωρίς ίχνος κατανόησης μέσα τους, ένα σκαλί πιο πάνω από μια συνείδηση με τέτοια κακία ώστε αυτοκαταστρέφεται τη στιγμή της γέννησής της. Υπάρχει χώρος γι΄αυτό το είδος συνειδήσεων, πολύς χώρος, πάνω στον τριγωνικό τρίτο πλανήτη μας». «Και στην κορφή της πυραμίδας». «Στην κορφή της υπάρχει μια συνειδητότητα τόσο εκλεπτυσμένη που δεν αναγνωρίζει σχεδόν τίποτε άλλο εκτός από το φως. Όντα που ζουν για την αγάπη τους, γι΄αυτό που θεωρούν ύψιστο δίκαιο, πλάσματα με μια τέλεια προοπτική που πεθαίνουν με ένα χαμόγελο αγάπης για όποιο τέρας τα σκοτώνει μόνο και μόνο επειδή θέλει να δει ένα άλλο πλάσμα να πεθαίνει.
–Κάθε καλός δάσκαλος είναι ο εαυτός μου μεταμφιεσμένος.
-Αν αγοράσεις ασφάλεια αντί ευτυχία, θα πληρώσεις και το αντίστοιχο τίμημα.
–Ενοχή είναι η ένταση που μας σπρώχνει ν΄αλλάξουμε το παρελθόν ή το μέλλον μας για χάρη κάποιου άλλου.
–Τα στιγμιότυπα δεν δείχνουν τα εκατομμύρια αποφάσεων που οδηγούν σ΄εκείνη τη στιγμή.
-Όταν ένας γάμος σε απανθρωπίζει, είναι καιρός να του δώσεις τέλος.
–Αν πρέπει να χάσουμε ένα σύντροφο όταν ζούμε όσο πιο σωστά γνωρίζουμε, χάνουμε μαζί κι ένα δυστυχισμένο γάμο αλλά κερδίζουμε τους εαυτούς μας. Όταν γεννιέται όμως ένας γάμος ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που έχουν ήδη ανακαλύψει τον εαυτό τους, πόσο όμορφη είναι η περιπέτεια που αρχίζει, όσες καταιγίδες κι αν έχει!
-…πραγματικός γάμος δεν είναι δύο άνθρωποι που διασχίζουν τρέχοντας μια γέφυρα με ρύζια και κουφέτα, αλλά η ανακάλυψη μετά από μιαν ολόκληρη ζωή ότι τη γέφυρα τη χτίσανε μαζί, με τα ίδια τους τα χέρια.
-Η δύναμη αυτή είναι καθαρά προσωπική. Μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να κάνουμε τον εαυτό μας ευτυχισμένο.
-Όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνουμε σε μια δουλειά που δε μας αρέσει, σκέφτηκα, τόσο λιγότερη χαρά θα έχουμε στο γάμο μας.
–Απόφευγε τα προβλήματά σου και ποτέ δεν θα ΄σαι αυτός που τα ξεπέρασε.
-Αν η ευτυχία σου την κάνει να θυμώνει ή αν δε σου αρέσει εσένα όταν τη βλέπεις χαρούμενη, τότε αυτό που έχετε δεν είναι γάμος, αλλά ένα πείραμα καταδικασμένο από την αρχή.
-…η μόνη καθοδήγηση που προσφέρουμε στα παιδιά είναι το παράδειγμα της δικής μας ζωής.
–…αγαπάμε αληθινά μόνο μια δυο φορές στη ζωή μας. Την αγάπη αυτή πρέπει να την έχουμε σαν θησαυρό.
–Ο γάμος δεν είναι ανταγωνισμός ανάμεσα σε δυο άτομα που το καθένα προσπαθεί να ξεπεράσει τις μεγαλύτερες ικανότητές του άλλου, είναι μια συνεργασία που χρειάζεται τις διαφορές μας.
–Το καλό και το κακό δεν είναι αυτό που μας είπαν οι γονείς μας, αυτό που μας λένε η εκκλησία, το κράτος ή οποιοσδήποτε άλλος! Όλοι μας αποφασίζουμε τι είναι καλό και τι είναι κακό για τους εαυτούς μας, αυτόματα, με το να διαλέγουμε τι θέλουμε να κάνουμε!
Searching The Meaning Of Life! (S.T.M.O.L) 
Σχολιάστε