Χωρίς στοργή πεθαίνεις

Χωρίς στοργή πεθαίνεις

Χωρίς έρωτες μπορείς, χωρίς στοργή πεθαίνεις
Η πεταλούδα που πετά, έχει το όνομά Της

~

Την πλάση ομορφαίνει, όλο ψηλά

Εναλλαγές ζωντάνιας

Εναλλαγές ζωντάνιας

Φωτοσυνθέτει αφουγκραζόμενη από ιπτάμενο μπαλκόνι
Μορφές,ήχους, κινήσεις
Αισθήσεις

«Ο κόσμος απλώς δεχόταν ευγενικά (ή πονηρά) την ερμηνεία που του πρόσφεραν» ~Μίλαν Κούντερα

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ο πέπλος» του Μίλαν Κούντερα

-…συνείδηση της ιστορικής συνέχειας, ένα από τα στοιχεία απο τα οποία διακρίνονται οι άνθρωποι που ανήκουν σ΄έναν πολιτισμό τον οποίο αποκαλούμε (ή τον αποκαλούσαμε) δικό μας.

-…αν δεν υπάρχει αισθητική αξία, η ιστορία της τέχνης είναι απλώς μια αχανής αποθήκη έργων που η χρονική ακολουθία τους δεν έχει κανένα νόημα.

-…απέναντι σ΄αυτή την αναπότρεπτη ήττα που λέγεται ζωή είναι να προσπαθήσουμε να την κατανοήσουμε. Εδώ βρίσκεται ο λόγος ύπαρξης της τέχνης του μυθιστορήματος.

Ιστοριούλα – Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΚΑΙ ΟΙ 4 ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΤΗΣ

photo by DesPin

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια βασίλισσα, που είχε 4 συντρόφους.

Πάνω απ” όλους έδειχνε αδυναμία στον τέταρτο. Τον στόλιζε με ακριβά ρούχα, του χάριζε πάντα τα καλύτερα, τον στόλιζε με κοσμήματα, του φορούσε αρώματα και του φερόταν πολύ γενναιόδωρα..

4 μεγάλες αλήθειες της ζωής όπως μας τις έμαθε ο Jean Paul Sartre

Ήταν, στις 15 Απριλίου του 1980, όταν ο Jean Paul Sartre άφησε την τελευταία του πνοή στο Παρίσι εξαιτίας ενός οιδήματος που είχε στον πνεύμονα. Περισσότεροι από 50.000 Παριζιάνοι τον συνόδευσαν την επόμενη ημέρα μέσα από τους δρόμους της πόλης στην τελευταία του κατοικία, το κοιμητήριο του Montparnasse, στο οποίο βρίσκονται μέχρι και σήμερα θαμμένες οι στάχτες του μεγάλου Γάλλου φιλόσοφου, λογοτέχνη και κριτικού.

θηλύκια ενώστε

θηλύκια ενώστε

Τον γιο του Αδάμ που από πηλό όμορφο έπλασε
και κρύβει μέσα του Θεό, τον μέγα Δία
ταίρι μου έκανα η συγγένεια δεν με ένοιαξε
Λόγο δεν δίνω ούτε σ΄αυτόν, ούτε στην Τροία

Το ξέρω – Γιώργος Καφταντζής

 

Το ξέρω
Σαν ένας πρωτόγονος θεός το ξέρω
ότι θα γράφω με το χέρι σου
θα μιλώ με τη φωνή σου
θα περπατώ με την περπατησιά σου
κοιτάζοντας με το βλέμμα σου
στις λαμπερές προθήκες των βιβλιοπωλείων
τις νέες εκδόσεις των ποιητών

Αχ!

Να σάλευε νους
σαν τα φτερά του γλάρου!

απατηλές ελπίδες

απατηλές ελπίδες

ένα φου έκανα και παν οι φυσαλίδες
κενές, ρηχές μα όμορφες… απατηλές ελπίδες

Ο Κόσμος των Ιδεών

Ο Κόσμος των Ιδεών

Στον κόσμο που ζούμε δίνω σημασία
μόνο στων Ιδεών την μεγάλη αξία.

Κάθε Ιδέα και μια αλήθεια
αναδύεται σοφά από παραμύθια.

Κάποιος τα είχε ονειρευτεί
με φαντασία επεξεργαστεί.
(τα είπε, τα έγραψε σε χαρτί)

Αλλότριο τον είπαν και φαντασμένο,
τον εαυτό τους βλέπουν τελείως ξένο.