Κάθε Άνοιξη
Ένα σαράκι η ντροπή, δουλεύει εντός,
οι ενοχές αυλάκια σκάβουν στο κορμί.
Σβήνεις τη μνήμη να μπορέσεις να χαρείς…
Νιώθεις το ζώο να καβαλάει την ψυχή.
Μια μελωδία ίδια είχε αναγνωρίσει
και την μαγάρισε η άγρια η πνοή.
Με πόθου πάθη τον εαυτό έχει μισήσει,
με χρήματα δεν ξεχρεώνουν οι εγωισμοί.
Τη μελωδία είδε ο κόσμος παραφωνία,
κακόηχη η ύπαρξη σαν να είχε γεννηθεί.
Αγνή ματιά μιλάει με του λύκου μανία
με αγωνία επιβιώνει, για να κατανοηθεί.
Με μια Ανάσταση το σύμπαν ανταμείβει
όσους τη σύγχυση φτάνουν στο αμήν.
Έμπνευση από το βιβλίο «ΑΝΑΣΤΑΣΗ» του Λέων Τολστόυ
Για περισσότερα :
Περιλαμβάνεται στο διαδραστικό ebook «ΕΝΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΦΥΣΗ« FOR MOBILE (ISBN 9781370026296) (ΕΚΤ)
Advertisements
Σχολιάστε