Κάθε Άνοιξη

Κάθε Άνοιξη

Ένα σαράκι η ντροπή, δουλεύει εντός,
οι ενοχές αυλάκια σκάβουν στο κορμί.
Σβήνεις τη μνήμη να μπορέσεις να χαρείς…
Νιώθεις το ζώο να καβαλάει την ψυχή.

Μια μελωδία ίδια είχε αναγνωρίσει
και την μαγάρισε η άγρια η πνοή.
Με πόθου πάθη τον εαυτό έχει μισήσει,
με χρήματα δεν ξεχρεώνουν οι εγωισμοί.

Advertisement

Αυτοτιμωρούμενος ~ Κώστας Βάρναλης

Αυτοτιμωρούμενος

Ένας μοναχά ’ναι μπρος σου
θάνατος. Αφήσου!
Ήταν όλος ο καιρός σου
μέρα και ταφή σου.
5
Έζησες πολύ του κάκου
και κακό ’χεις πράξει,
τώρα στα βαθιά του λάκκου
έν’ αξοί κι ανάξοι.
Ετρωγόσουν μοναχός σου,
10
τεχνοδουλευτής,
άιντε τώρα παραχώσου,
για να βολευτείς.
Σε κυνήγησαν οι νόμοι,
πάντα σου αρνητή
15
με το γράμμα, με τη γνώμη,
με την αρετή.
Μέσα στα τυφλά τα σκότη
συ το πιο τυφλό.
Γέλα, αρνιούνται οι οχτροί σου κι ό,τι