Απόσπασμα από το βιβλίο του William Shakespeare, Τα σονέτα. Μετάφραση Βασίλη Ρώτα – Βούλας
Αφού είμαι σκλάβος σου πού αλλού μπορούσα να προσέχω
απ΄ της επιθυμίας σου τις ώρες και στιγμές;
Καιρό πολύτιμον εγώ να σπαταλάω δεν έχω
παρά να κάνω μόνον ό,τι εσύ ζητάς και θες.
Ούτε τολμάω ν΄ αδημονώ που η ώρα δεν περνά,
όσο προσέχω (βασιλιά μου) το ρολόι να΄ρθείς,
ούτε στην απουσία σου να βαργομάω πικρά
αφού στον δούλοι σου το γεια σου μια φορά το είπες.
Ούτε τολμάω με τον ζηλιάρη νου μου να ρωτιέμαι
που να ΄σαι τάχα ή τις δουλειές να φανταστώ που ζεις,
παρά σαν σκλάβος στέκομαι κι άλλο δε συλλογιέμαι
παρά κει που είσαι πόσο αυτούς τους κάνεις ευτυχείς.
Τόσο μωρόπιστη είν΄ η αγάπη, που ενώ θες (κι ενώ
τα κάνεις όλα) αυτή στον νου δε βάζει το κακό.
Σχολιάστε