Έρευνα – Η Δεύτερη Ζωή Που Δεν Έζησα, Η Αλάνθαστη

 

 

«Ο μόνος άνθρωπος που δεν κάνει λάθη είναι εκείνος που δεν κάνει τίποτα»

ΤΗ. Roosevelt

Θα ‘πρεπε να ζούμε δυο ζωές. Η μία δεν φτάνει.

Η πρώτη θα ‘πρεπε να ήταν η πρόβα, η δοκιμή. Θα τη ζούσαμε και θα σημειώναμε τα λάθη μας και τα σωστά μας.

Θα σημειώναμε: «Μη σκας για το γαμημένο διαγώνισμα στη γλώσσα. Διάβασε ποίηση.»

Θα σημειώναμε: «Φίλησέ την, τώρα! Φίλησέ την, ανόητε, τι κοιτάς;»

Θα σημειώναμε: «Ταξίδεψε τώρα που είσαι δεκαοκτώ.»

Θα σημειώναμε: «Μην μένεις άλλο σ’ αυτή τη δουλειά. Σε τρώει.»

Θα σημειώναμε: «Μην μένεις άλλο σ’ αυτή τη σχέση. Σε τρώει.»

Θα σημειώναμε: «Κάνε νήμα.»