Δόξα και αιωνιότητα
Ύψιστε αστερισμέ της ύπαρξης!
Πίνακα αιωνίων οραμάτων!
Εσύ έρχεσαι σε μένα;-
Ό,τι κανείς δεν είδε,
τη βουβή ομορφιά σου-
πως και δε φεύγει μπρος στα βλέμματά μου;-
Της αναγκαιότητας έμβλημα!
Πίνακα αιώνιων οραμάτων!
-άλλοι, βέβαια, το ξέρεις:
ό,τι μισούν όλοι,
ό,τι αγαπώ εγώ μόνο:
-ό,τι είσαι αιώνιος!
ό,τι είσαι αναγκαίος!-
η αγάπη μου φλέγεται αιώνια
μες στην αναγκαιότητα μονάχα.
Της αναγκαιότητας έμβλημα!
Ύψιστε αστερισμέ της ύπαρξης
-που καμια επιθυμία δεν τον φτάνει,
-που κανένα Όχι δεν τον κηλιδώνει,
αιώνιο Ναί της ύπαρξης
αιώνιο είμαι το Ναί σου:
γιατί σ΄αγαπώ, ώ αιωνιότητα!-
Φριντριχ Νίτσε
Πηγή:Γενεολογία της ηθικής * Οι διθύραμβοι του Διονύσου
Σχολιάστε