Αξιοσημείωτα – Ο εχθρός του ποιητή ~ Γιώργος Χειμωνάς

Ο εχθρός του ποιητή ~ Γιώργος Χειμωνάς

-Σαν να έχουν καμιά σημασία οι αιτίες ενός γεγονότος την ώρα που το γεγονός αυτό μας θανατώνει μας έχει κιόλας θανατώσει.

-…απ΄όλες μας τις σχέσεις και τις πιο ιδανικές βγαίνουμε στο τέλος προδομένοι βρωμισμένοι.

-Ολόκληρη είμαι στο φως και ίσως αυτό να σας γοήτευσε σε μένα όμως για μένα αυτή είναι η λέπρα μου ότι το φως. Θεέ μου το φως με έχει όλη διαπεράσει και δεν υπάρχει για μένα στον κόσμο σκιά… και διαρκώς αισθάνομαι τα μάτια μου να λείπουν.

-…υποδεχθείτε ψύχραιμα την αβλαβή κακία μου για σας που δεν σημαίνει παρά την απαγόρευσή μου να  αισθανθείτε το παραμικρό για μένα…

-Πάντα οι άλλοι μας αναγκάζουν να αισθανθούμε… Και την άρνησή μου να την θυμάστε σαν μια απόλυτη σιωπή.

-Δεν έχω τίποτε να σας πω κι από την αρχή ποτέ δεν είχα απολύτως τίποτε να σας πω. Φύγετε.

-…ούτε κανένας άνθρωπος καταστράφηκε ποτέ από έναν άλλο άνθρωπο.

-…η μνήμη μας χάνει πολύ γρήγορα και πριν απ΄όλα τα άλλα χάνει τις μορφές εκείνων που αγαπήσαμε.

-Ψηλάφησα τον μουσαμά και ξαφνικά σκέφθηκα πως η μορφή του ανθρώπου δεν υπάρχει στην φύση κι ότι οι ζωγράφοι την έχουν επινοήσει.

-Γιατί εχθρός του ποιητή δεν μπορεί να είναι ο θάνατος. Ο ποιητής δεν φοβάται τον θάνατο το λέει. Ο θάνατος είναι φυσικός η ποίηση είναι υπερφυσική.

-…στην ποίηση μόνο μεγάλοι ποιητές υπάρχουν...

-Ήμουν μαζί ο ποιητής και ο εχθρός. Μονάχα μια γυναίκα μπορεί να καταλάβει πως είναι δυνατό μέσα σε μια ψυχή ανθρώπου να υπάρχουν μαζί ο θάνατος και η στοργή.

-Γιατί ο ποιητής δεν έχει φωνή και με τη φωνή του μιλάν οι άνθρωποι και ο κόσμος.

-Πόσο δυστυχισμένα πλήρωσα αυτήν την ανόητη ερωτική μου φιλοδοξία. Αλλά αυτός με μόλυνε με φιλοδοξία με την δικιά του απάνθρωπη φιλοδοξία των δημιουργών. Είναι οι πιο αδίσταχτοι τύρανοι. Γιατί  το απάνθρωπο κίνητρο της δημιουργίας είναι πάντα η δόξα. Η δόξα να άρχεις. Η φιλοδοξία τους είναι να εξουσιάσουν με την τέχνη τους τον κόσμου. Δεν υπάρχει πιο μανιακή στο ανθεκτική. Ακατάλυτη εξουσία από την εξουσία της τέχνης.

–Αγαπάω σημαίνει κάνω ένδοξο έναν άνθρωπο. Είναι η μοναδική δόξα που θα γνωρίσει ο άνθρωπος αυτός σ΄ολόκληρη τη ζωή του.

-…τον δικαιούμαι γιατί εγώ γεννήθηκα για να είμαι η ζωή του κι ο θάνατός του. Για να εκπληρώσω ό,τι κρυφό κι ανομολόγητο πόθησε για να τον δικαιώσω. Με τον πιο ακράτητο τρόπο θα τον δικαιώσω. Θα παρηγορήσω την μεγαλομανία του θα τον εξαπατήσω.

–Λύτρωσή μου και η ελευθερία μου που τίποτε δεν ήταν για μένα και τίποτα δεν χρωστούσα σε κανέναν γι΄αυτο που πραγματικά ήμουν για ό,τι μου δόθηκε για ό,τι έζησα…

-Πρώτη φορά αισθάνθηκα την γη όπου επλάγιαζα μονάχα τη γη δική μου.

by SearchingTheMeaningOfLife

Advertisement