Ψυχή στα Άψυχα

Στον κόσμο  τούτο  φανήκαμε, με μια βαλίτσα σκοτάδι

Κάθε που την ανοίγουμε,  αντάρα  πιάνει μεγάλη

~

Τα βουνά μας  αλλάζουμε  το Εγώ μας προβάλει

Το σκότος είναι βαρύτερο, το Φως πάνω απ΄όρη προβάλλει

~

Τις πληγές σκάλα έκανα, πάνω  στα όρη πατάω

Σε πέτρες και σε χώματα λουλούδια στίχους σκορπάω

~

Λέξεις  αδέσποτες  ένωσα, σπίθες χαράς απ΄τα μάτια

Απ΄τους  ήχους τα χρώματα, φωτίζω φως και σκοτάδια

~

Το σκοτάδι  ατέλειωτο, η βαλίτσα μεγάλη

Χουφτώνω λίγα γραμμάρια, μια αγκαλιά λουλούδια προβάλλει

~

Ρίζες πιάνουν στα όρη σας, όμορφα μυρωδάτα

Μετέχουν κι είναι αμέτοχα, ψυχή στα άψυχά σας…

Πηγή:www.stixoi.info

Advertisement