Δεν είμαστε μόνοι…
Όταν σου μιλάω για δέντρα, λουλούδια, φύλλα και θάλασσες…
Είναι γιατί δεν είμαστε μόνοι…
Κρύβω το κομμάτι της αβύσσου που γνώρισα
Και χωρίς τον δικό σου ουρανό από πάνω μου
Δεν θα μπορούσα καν να σηκώσω…
Αν μιλούσε η σιωπή
Αν μιλούσε η σιωπή
Όλα αυτά που ούτε τα χείλη λεν
Ούτε τα μάτια
Όυτε ο ήλιος έχει ψάξει…
Θα ξερίζωνε η ορμή του αέρα τους
Όλα τα δέντρα του κόσμου…
Το ποίημα που δεν γράφτηκε ακόμη…
Χωρίς Σκιές
Οι πληγές μου σκάλα που πάτησα κι ανέβηκα
Η θέα από ψηλά απίστευτη
Την κατέγραψα σε στίχους
Ευτυχία
Το φώς μέσα μου δεν αφήνει σκιές…
Άνθη Ουράνια
Στόλισε
Λουλούδια και φεγγάρια
Ουράνια θαύματα
Τα μαλλιά
Των επίγειων αγγέλων Σου
Να συμπαντοποιήσουμε τον άνθρωπο
Να εξανθρωπίσουμε το σύμπαν
Πηγή:www.stixoi.info
Σχολιάστε