Όταν σήκωσα κεφάλι

Δεκατρείς ώρες δεν σήκωσα κεφάλι

Άγνοια για όλα τα έξω απ΄τη δουλειά

Άνοιξα την πόρτα και είδα την κόλαση

Αγέρηδες λυσσομανούσαν, σηκώνοντας ότι βρίσκαν

Ακατάστατη βροχή στο έλεος του αέρα

Δεν καθόμουν ούτε λεπτό παραπάνω

Ήθελα να φτάσω στη θαλπωρή

Η άκρη του ματιού μου πήρε  ένα πεσμένο γέρικο δέντρο

Είχε κόψει τον δρόμο

Κορναρίσματα, κρότοι, αέρινα σφυρίγματα

Τάχυνα το βήμα από φόβο

Σήκωσα το κεφάλι μέσα απ΄την κουκούλα

Είδα μια γιγάντια σκεπή να ξεκολλάει από μακρινή ταράτσα

Με ταχύτητα την πετούσε ο αέρας προς εμένα

Γύρω μου κανείς άλλος τρελός

Χρόνος αντίδρασης μηδέν

Η κίνηση της σκεπής φρέναρε μπροστά μου

Μόνο Εγώ ξεψύχησα, είδα το τέλος μου

Ποια δουλειά!…Ποια θαλπωρή!

Πηγή:www.stixoi.info

 

Advertisement