- Όταν κοιτώ τον ήλιο αισθάνομαι ότι είμαι κοντά Σου.
- Πόσοι και πόσοι σοφοί σκάβουν τον ήλιο με λερωμένα χέρια…Μην τους πιστεύετε… Μόνο η Αγάπη είναι σοφή.
- Το μυρμηγκάκι ασήμαντο; Ναι αυτό με το μικρό κεφαλάκι, μόλις που είναι ορατό! Εκεί μέσα κρύβει την άγνοιά σου …τον ήλιο σου!
- Διαπέρασες του ήλιου μου την άϋλη την ύλη…Για να σπείρεις στην καρδιά πολύχρωμο λουλούδι!
- Ποιος καλοθελητής έκλεισε όλες τις χαραμάδες στα παντζούρια; Έμεινε μόνο η χαραμάδα στο πάτωμα να φωτίζει τον Άδη… Καλέ! Μια χαραμάδα στα παντζούρια αρκεί…Μόνο το Φως νικά το σκοτάδι!
- -Τί είναι αυτό το φωτεινό βάρος που κουβαλάς;
-Πέτρες…έσκαβα στο λατομείο του ήλιου…
-Τί θα τις κάνεις τόσες; Βασανίζεσαι! Μόλις το βήμα σου που ορίζεις…
-Ετοιμάζομαι να χτίσω…
-Να βοηθήσω…
-Όλοι μπορούμε! Τον ουρανό που είναι πάνω μου εσύ τον έφερες!
- Η καρδιά του ποιητή έχει φορτωθεί όλο τον ήλιο , χωρίς να διαφέρει μορφολογικά απ΄την δική σου…
Πηγή:www.stixoi.info
Σχολιάστε