Η λευκή πεταλούδα

tadeefi.wordpress.com

Η λευκή πεταλούδα

Σε ποδήλατο ανεβαίνει, με τις ρόδες του πηγαίνει

Ένα βούισμα ακούει, » ο δρόμος θα ΄ναι -όχι άλλο-»

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τον ίσκιο πατάει απ΄τα καλαμπόκια, η καρδιά πονάει

Για τον νεκρό αγαπημένο…Πώς τον λέγανε; Νικόλα;*

Βουητό να βασανίζει, φόβος στην καρδιά αναβλύζει                            5

Την πορεία συνεχίζει «ο δρόμος θα ΄ναι -όχι άλλο-»

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Οφείλει να το λύσει, θάρρος παίρνει και φρενάρει

Λάμπει ο ήλιος, σιωπή γύρω «Φύσης θα ΄ναι -όχι άλλο-»

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το πηδάλι συνεχίζει, φόβος, τρόμος την ορίζει

Ένα όνομα ψιθυρίζει, ηχώ «Νικόλα» αντιγυρίζει -όχι άλλο-         10

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Φόβος την ψυχή φλογίζει, το σύμπαν  όλο της βουίζει

Δειλά μονάχα συμπεραίνει «αέρας θα΄ναι-όχι άλλο-»

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το φανάρι πώς ανοίγει, πεταλούδα φτερουγίζει

Τολμηρή και θαρραλέα, του παρελθόντος της πανωραία

Πεταρίζει τα φτερά της, καμαρώνει τα  λευκά της                             15

Στο τιμόνι σταματάει, άραξε κει και  -όχι άλλο-

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Λευκή λάμψη, ομορφιά…άλλος δεν είδε ξανά!

Πώς σε λένε πεταλούδα; «Πάντα εδώ » της απαντά

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

» Δεν κουνιέσαι μα θα φύγεις, όπως όλοι μου οι φίλοι

Πήραν κι όλες τις ελπίδες, πίσω δεν τους είδα πια»                             20

«Πάντα εδώ» είπε περήφανη η πεταλούδα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τάραξε ως και την θλίψη, η τόση της η σιγουριά

Πηγή θα έχει την γνώση, κάποιου σοφού βασιλιά

Ποιον έδινε Χαρά, αυτή η τόση ομορφιά;

Γιατί τον εγκατέλειψε άραγε, πετώντας μακριά;                                  25

«Πάντα εδώ» αποκρίθηκε, μιλώντας τρυφερά

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Βυθίστηκε στη σέλα της, χαζεύοντας την φύση

Σε χάη βαθυά τύλιξε, την δύστροτη ψυχή της

Εκείνος ω! Ποδήλατο ξανά, δεν θα χαρεί μαζί της

Στα καλαμπόκια φιλί ξανά, δεν θα ΄δει το κορμί της                          30

«Πάντα εδώ» απάντησε, ξεχύνοντας το νάζι

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ποιος  σ΄έστειλε εδώ, στου φόβου το πηδάλι;

Άγγελος ή δαίμονας, θέλει να με γλυκάνει;

«Πάντα εδώ», χαμογέλασε πάλι η πεταλούδα                                      35

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

«Άλλη τρεμάμενη αγκαλιά, μοναδική και σπάνια

Σαν του Νικόλα θα την βρω; Να ψάξω  στα ουράνια;»

«Πάντα εδώ» πετάρισε, κουνώντας τις κεραίες

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

«Φύγε πεταλουδίτσα μου, άσε με μες στην θλίψη

Βγάλε τις κεραίες σου, απ΄του νου μου την σήψη                            40

«Πάντα εδώ» αποκρίθηκε γλυκά η πεταλούδα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μαρμάρωσαν ακλόνητα στο τιμόνι τα φτερά της

Τα μάτια της γαλήνεψαν, τα χείλη της γελάσαν

Διπλό κέρας  φώτισε, μισοφέγγαρο στην καρδιά της

Ψηλά η ψυχή της στήθηκε, εκεί στα καλαμπόκια                                45

Πάντα-πάντα εδώ χωρίς να ματαξαναπέσει.

by SearchingTheMeaningOfLife

Περιέχεται στο βιβλίο » ΑνΘο(υ)σια Τραγωδία» (160σ)   FOR MOBILE   (ΕΚΤ)

Πηγή:www.stixoi.info

*τυχαία τα ονόματα