Ψάχνω, ρωτάω, τον εαυτό μου περίεργα κοιτάω!
Τί είναι; Ποιός φταίει;
Η καρδιά μου πετάει η ψυχή να γελάει και ο κόσμος με κακία να λέει:
Πω πω αμαρτία ! Ντροπή σου!
Στον άλλο κόσμο πως θα πάει η ψυχή σου;
Μα ο άλλος κόσμος με χαρά με κοιτάει.
Μακάρι να έκανα τα ίδια ζωντανός μουρμουράει.
Τους πεθαμένους πιο πολύ εκτιμάω, τους ζωντανούς φοβάμαι βλαστημάω.
Άσχημη λέξη η αμαρτία, ανύπαρκτη ως χθες, την ανακάλυψε η θεολογία.
Σε βουτάει στις ενοχές, με τρόμο βλέπεις τις χαρές, νεκρώνει φύσεις ζωντανές.
Αμαρτία η χαρά σου! Αμαρτία τα όνειρά σου!
Αμαρτία τα πρέπει τους να μη θες!
Άνθρωπε αν μ’ αγαπάς , πάψε άσχημες λέξεις να μου λες,
δες τον εαυτό σου πρώτα, τα δικά σου κρίματα αμαρτίες πες!
Πηγή:www.stixoi.info
Searching The Meaning Of Life! (S.T.M.O.L) 
Σχολιάστε